VLADIMIR LENIN - ΛΕΝΙΝ

Λένιν Βλαντιμίρ Ιλίτς
Ο Λένιν γεννήθηκε στις 22 Απρίλη του 1870 στο Σιμπίρσκ. Το πραγματικό του όνομα ήταν Βλαντιμίρ Ιλίτς Ουλιάνωφ. Ο πατέρας του τελείωσε το Πανεπιστήμιο του Καζάν και δίδαξε σε σχολεία της μέσης εκπαίδευσης, ενώ η μητέρα του, δασκάλα, αφιερώθηκε στην αγωγή των παιδιών. Ο μεγαλύτερος αδερφός του καταδικάστηκε το 1884 σε θάνατο για συμμετοχή στην απόπειρα δολοφονίας του τσάρου Αλεξάνδρου Γ', ενώ οι δύο αδερφές του και ο μικρότερος αδερφός του υπήρξαν διακεκριμένα στελέχη του επαναστατικού κινήματος.
Ο Λένιν σπούδασε στο γυμνάσιο του Σιμπίρσκ. Το 1891 πήρε πτυχίο νομικής και άρχισε να εργάζεται ως βοηθός δικηγόρου στη Ζαμάρα. Εκεί οργάνωσε μαρξιστικό κύκλο, δημιούργησε επαφές με την επαναστατική νεολαία άλλων πόλεων και άρχισε το συγγραφικό του έργο. Από τα μέσα του 1893 μετοίκησε στην Πετρούπολη, όπου με την ιδιότητα του βοηθού δικηγόρου κάλυπτε την επαναστατική του δράση. Η ακλόνητη πίστη του στη νίκη της εργατικής τάξης, η ευρυμάθειά του, η βαθιά κατανόηση του μαρξισμού και η ικανότητα να τον εφαρμόζει για τη λύση ζωτικών ζητημάτων που συγκινούσαν τις λαϊκές μάζες, εξασφάλισαν στο Λένιν το σεβασμό των μαρξιστών της Πετρούπολης που τον αναγνώρισαν ως αρχηγό τους.
Μετά από επαφές του στο εξωτερικό με στελέχη του διεθνούς εργατικού κινήματος, επέστρεψε στην Πετρούπολη. Παρά τις συλλήψεις, τους εκτοπισμούς και τις εξορίες που του επιβλήθηκαν από το τσαρικό καθεστώς, ο Λένιν καταφέρνει και οργανώνει το Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό Κόμμα Ρωσίας (ΣΔΕΚΡ). Το 1900 αρχίζει από το εξωτερικό την έκδοση της εφημερίδας «Ισκρα», με την οποία καθοδηγεί την εργατική τάξη στη Ρωσία και αντιπαρατίθεται με τις οπορτουνιστικές απόψεις των μενσεβίκων. Μετά την αποτυχία της Επανάστασης του 1905-1907, επέστρεψε στο εξωτερικό. Μπροστά στην ήττα των επαναστατικών δυνάμεων, ο Λένιν αναλύει τα αίτια και εντείνει την ιδεολογική αντιπαράθεση ενάντια στις δυνάμεις του συμβιβασμού. Οργανώνει το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, ξεσκεπάζει το σοσιαλσοβινισμό των ηγετών της Β' Διεθνούς μπροστά στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και στις 7 Νοέμβρη του 1917, από την Πετρούπολη διακηρύσσει τη μεταβίβαση όλης της εξουσίας στα Σοβιέτ.
Ο ρόλος του Λένιν στην επικράτηση των μπολσεβίκων με την Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917 ήταν τόσο σημαντικός , ώστε από πολλούς να θεωρείται ο μεγαλύτερος μηχανικός σχεδιασμού της Επανάστασης που γνώρισε ποτέ η Ιστορία. Αλλά και ως θεμελιωτής του Σοβιετικού κράτους στην πρώτη μετεπαναστατική φάση, που ήταν εξαιρετικά δύσκολη, ο Λένιν διαδραμάτισε πρωταρχικό ρόλο. Στα χρόνια που ακολούθησαν (1919-22), ο Λένιν υπήρξε ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης στο νικηφόρο αγώνα του νέου καθεστώτος ενάντια στις ξένες επεμβάσεις και την εσωτερική αντεπανάσταση. Παράλληλα τον απασχολούσε το μεγάλο πρόβλημα της οικονομίας, όπου με την εφαρμογή της νέας Οικονομικής Πολιτικής μπόρεσε να αντιμετωπίσει τα τεράστια οικονομικά προβλήματα της δεκαετίας του ΄20 στη Σοβιετική Ένωση.
Από το 1917 έως το 1923, κατευθύνει τον αγώνα του Κομμουνιστικού Κόμματος και των λαϊκών μαζών της Ρωσίας για την πραγματοποίηση της δικτατορίας του προλεταριάτου και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού. Στις 21 του Γενάρη του 1924, μετά από πολύμηνη αρρώστια, ο Λένιν πεθαίνει σε ηλικία 53 ετών. Ο καίριος ρόλος του Λένιν στην εξέλιξη της σύγχρονης παγκόσμιας ιστορίας δεν περιορίζεται μόνο στην πολιτική του δράση. Μεγάλης σημασίας είναι επίσης τα θεωρητικά του κείμενα, που έθεσαν τις βάσεις του διεθνιστικού και επαναστατικού κομμουνιστικού μαρξισμού. Ο Λένιν ύψωσε την επαναστατική θεωρία σε νέο, ανώτερο επίπεδο και πλούτισε το μαρξισμό με επιστημονικές ανακαλύψεις κοσμο-ιστορικής σημασίας. Ο Λένιν ανέπτυξε όλα τα ουσιαστικά στοιχεία του μαρξισμού-τη φιλοσοφία, την πολιτική οικονομία και τον επιστημονικό κομμουνισμό.
Αφού συνόψισε από τις θέσεις της μαρξιστικής φιλοσοφίας τα επιτεύγματα της επιστήμης, ιδιαίτερα της φυσικής, ανέπτυξε ακόμη περισσότερο τη θεωρία του διαλεκτικού υλισμού, στα τέλη του 19ου με αρχές του 20ου αι. Έδωσε πλάτος στην έννοια της ύλης, προσδιορίζοντάς την σαν αντικειμενική πραγματικότητα που υπάρχει έξω από την ανθρώπινη συνείδηση. Επεξεργάστηκε τα βασικά προβλήματα της θεωρίας της γνώσης και της θεωρίας για την αντανάκλαση του αντικειμενικού κόσμου στην ανθρώπινη συνείδηση.
Η ολόπλευρη επεξεργασία της υλιστικής διαλεκτικής, και ιδιαίτερα του νόμου της ενότητας και της πάλης των αντιθέσεων, από μέρους του, υπήρξε μια μεγάλη συμβολή στην επιστήμη. «Ο Λένιν υπήρξε ο πρώτος στοχαστής του αιώνα, που είδε, στα επιτεύγματα της φυσικής επιστήμης του καιρού του, την αρχή μιας μεγάλης επιστημονικής επανάστασης, που διέκρινε και τόνισε την επαναστατική σημασία των μεγάλων ανακαλύψεων από επιφανείς ερευνητές της φύσης και άντλησε από αυτές φιλοσοφικά συμπεράσματα. Η αντίληψή του για το ανεξάντλητο της ύλης έγινε αρχή της επιστημονικής γνώσης» (Η 100ή επέτειος από τη γέννηση του Β.Ι.Λένιν, Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΣΕ, 1970).
O Λένιν στήριξε θεωρητικά και ανέπτυξε τα σημαντικότερα προβλήματα, τις κατηγορίες και τις θέσεις του ιστορικού υλισμού σχετικά με τα κοινωνικο-οικονομικά συστήματα, τους νόμους της κοινωνικής εξέλιξης, την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, την ταξική πάλη, το κράτος, την κοινωνική επανάσταση, τα έθνη, την αμοιβαία σχέση του αντικειμενικού και του υποκειμενικού παράγοντα στην κοινωνική ζωή, την κοινωνική συνείδηση και το ρόλο των ιδεών στην ανάπτυξη της κοινωνίας, καθώς και το ρόλο των μαζών και του ατόμου στην ιστορία.
Ο Λένιν πίστευε ότι μια από τις βασικές προϋποθέσεις για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού ήταν η πολιτιστική επανάσταση: να προσεγγίσουν οι πλατιές μάζες τον κόσμο των γνώσεων και τις πολιτιστικές αξίες, να αναπτυχθεί η επιστήμη, η λογοτεχνία και η τέχνη, να εξασφαλιστούν βαθιές αλλαγές στη συνείδηση και την πνευματική ζωή των εργαζομένων. Θεωρούσε αναγκαίο να χρησιμοποιηθούν τα προοδευτικά στοιχεία του πολιτισμού του παρελθόντος προς όφελος της οικοδόμησης της σοσιαλιστικής κοινωνίας.
Το συγγραφικό έργο του σε θέματα πολιτικής, φιλοσοφίας, οικονομίας, τέχνης, θρησκείας, λογοτεχνίας, γλώσσας κ.α. τον τοποθετεί μεταξύ των σημαντικότερων και πιο πρωτοπόρων διανοητών της εποχής μας.
Στην προσωπικότητά του συνδυάζονταν η πολιτική οξυδέρκεια με το οργανωτικό δαιμόνιο, η ατσάλινη θέληση με την τόλμη. Ολόκληρη η δράση του ενσαρκώνει την ενότητα ανάμεσα στην επαναστατική θεωρία και την επαναστατική πρακτική. Η αφοσίωσή του στα κομμουνιστικά ιδανικά και η προσφορά ολόκληρης της ζωής του στον αγώνα για την απελευθέρωση των εργαζομένων από την κοινωνική και εθνική καταπίεση, η αγάπη για την πατρίδα του και ο συνεπής διεθνισμός του, η απαιτητικότητα προς τον εαυτό του και προς τους άλλους, η ηθική του και η απλότητα του χαρακτήρα του, ήταν τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του Λένιν ως ανθρώπου και ως ηγέτη, του οποίου ο ρόλος ήταν εξαιρετικής σημασίας στην εξέλιξη της σύγχρονης Ιστορίας σε παγκόσμιο επίπεδο.
ΑΠΟ ΤΟ www.livepedia.gr