Σάββατο 31 Μαΐου 2008

ACROPOLIS OF ATHENS - ΑΚΡΟΠΟΛΗ

Η Ακρόπολη της Αθήνας.
Βραχώδης λόφος ύψους 156 μ. από την επιφάνεια της θάλασσας και 70 μ. περίπου από το επίπεδο της πόλης της Αθήνας. Η κορυφή του έχει σχήμα τραπεζοειδές μήκους 300 μ. και μέγιστου πλάτους 150 μ. Ο λόφος είναι απρόσιτος απ’ όλες τις πλευρές εκτός της δυτικής, όπου και βρίσκεται η οχυρή είσοδος, η διακοσμημένη με τα λαμπρά Προπύλαια.
Ιστορία
Διαπιστώθηκε ότι ο λόφος ήταν κατοικημένος από την 3η χιλιετία π.Χ. Από τον 6ο αι. π.Χ. άρχισαν να χτίζονται πάνω σ’ αυτόν τα ιερά των Αθηναίων, όπως το Εκατόμπεδον κ.ά., που καταστράφηκαν κατά τους Περσικούς πολέμους.
Η ανοικοδόμηση των τειχών και των ιερών άρχισε αμέσως μετά την ήττα των Περσών, το 465 π.Χ., την εποχή δηλαδή του Περικλή. Κάτω από την επίβλεψη του Φειδία και των αρχιτεκτόνων Μνησικλή, Καλλικράτη και Καλλίμαχου χτίστηκαν και διακοσμήθηκαν ο Παρθενώνας, το Ερέχθειο, τα Προπύλαια και ο ναός της Απτέρου Νίκης.
Κατά τη Ρωμαϊκή περίοδο προστέθηκαν μερικά ασήμαντα χτίσματα. Κατά τη Βυζαντινή εποχή ο Παρθενώνας μετατράπηκε σε χριστιανική εκκλησία. Κατά τη φραγκοκρατία έγινε καθολικός ναός, ενώ κατά την τουρκοκρατία τζαμί.
Κατά την Τουρκοκρατία η Ακρόπολη έπαθε τις περισσότερες ζημίες. Οι Τούρκοι είχαν αποθηκεύσει πυρίτιδα πάνω σ' αυτήν και έγιναν αίτιοι να καταστραφούν τα μνημεία της. Το 1645 ένας κεραυνός που έπεσε πάνω στην πυρίτιδα ανατίναξε τα Προπύλαια. Το 1687, όταν την Ακρόπολη πολιορκούσε ο Ενετός Μοροζίνης, μία από τις βόμβες έπεσε πάνω στην πυρίτιδα που ήταν αποθηκευμένη στον Παρθενώνα και κατέστρεψε το ναό.
Εκτεταμένες καταστροφές προκάλεσε ο Άγγλος λόρδος Έλγιν λίγο πριν από την Επανάσταση του 1821. Έβαλε να ξηλώσουν τη ζωφόρο του Παρθενώνα, μετόπες, αετώματα, μία Καρυάτιδα και έναν κίονα του Ερεχθείου, τα οποία μετέφερε στην Αγγλία. Για όλα αυτά πλήρωσε 35.000 λίρες στους Τούρκους και στους Αθηναίους δώρισε ένα ρολόι, που στήθηκε στην αρχαία αγορά. Κατά την Επανάσταση του 1821 η Ακρόπολη πολιορκήθηκε διαδοχικά από Έλληνες και Τούρκους και υπέστη νέες καταστροφές. Το 1834 άρχισαν οι αρχαιολογικές εργασίες για την αποκατάσταση των μνημείων της.

Μνημεία
Προπύλαια
Τα Προπύλαια, προθάλαμος για την είσοδο στην Ακρόπολη.
Η μνημειώδης αυτή είσοδος της Ακρόπολης άρχισε να χτίζεται το 436 π.Χ. μετά την ολοκλήρωση του Παρθενώνα, πάνω σε σχέδια του αρχιτέκτονα Μνησικλή. Το οικοδόμημα αυτό διαιρείται σε τρία μέρη. Στο κέντρο είναι ένα ναόσχημο μακρύ χτίσμα με ψηλό αέτωμα και όψη δωρικού ναού. Δεξιά και αριστερά από αυτό είναι χτισμένες από μία πτέρυγα που μοιάζουν με δωρικούς ναούς χωρίς αέτωμα, αλλά έχουν στέγη αετοειδή.
Το κεντρικό οικοδόμημα είναι κάτι το μοναδικό στην αρχαία ελληνική αρχιτεκτονική. Έξι κίονες δωρικού ρυθμού κοσμούν την πρόσοψη. Οι κίονες λεπταίνουν, όσο προχωρούν από τη βάση προς την κορυφή. Πάνω σ’ αυτούς στηριζόταν ένα αέτωμα χωρίς διακόσμηση. Ο κύριος χώρος διαιρείται σε τρία κλίτη με δύο σειρές από ιωνικούς κίονες (τρεις σε κάθε πλευρά).
Τα Προπύλαια δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ. Το 431 άρχισε ο Πελοποννησιακός πόλεμος και οι εργασίες σταμάτησαν. Το 429 πέθανε ο Περικλής και οι διάδοχοί του δεν έδειξαν ενδιαφέρον για την συνέχιση του έργου.
Ναός της Αθηνάς Νίκης
Είναι ένας μικρός ολομάρμαρος ναός, που άρχισε να χτίζεται μεταξύ 427 και 424 π.Χ. με αρχιτέκτονα τον Καλλικράτη. Είναι τετράστυλος αμφιπρόστυλος ναός ιωνικού ρυθμού, χτισμένος πάνω σε μία κρηπίδα με τέσσερις βαθμίδες. Δεν έχει πρόναο. Μέσα στο σηκό του, υπήρχε «καθήμενο» άγαλμα της Αθηνάς Νίκης, που κρατούσε στο αριστερό χέρι περικεφαλαία και στο δεξί ρόδι, που είναι σύμβολο των θεών του κάτω κόσμου. Η ζωφόρος και τα αετώματα του ναού είχαν γλυπτές παραστάσεις. Γύρω από το 421 - 415 π.X. ο ναός περιβλήθηκε με ένα συνεχές θωράκιο ύψους 1,05 μ., που στην εξωτερική του όψη παρίστανε ανάγλυφες Πτερωτές Νίκες την ώρα που προετοιμάζουν θυσία για την Αθηνά. Το 1687 οι Τούρκοι διέλυσαν το ναό και με τα αρχιτεκτονικά του μέλη ενίσχυσαν τις οχυρώσεις τους.
Παρθενώνας
Ο Παρθενώνας, ένα από τα διασημότερα μνημεία του κόσμου.
Ο Παρθενώνας είναι το μεγαλύτερο και επισημότερο οικοδόμημα της Ακρόπολης και συγκεντρώνει το θαυμασμό όλου του πολιτισμένου κόσμου αιώνες τώρα. Οι εργασίες για την ανέγερση του ολομάρμαρου αυτού ναού της Αθηνάς άρχισαν το 447 π.Χ. κάτω από τη διεύθυνση των αρχιτεκτόνων Ικτίνου και Καλλικράτης. Ο ναός τελείωσε το 438 και κατά τα Παναθήναια του επόμενου χρόνου αφιερώθηκε στην πολιούχο θεά. Παρ' όλα αυτά οι εργασίες συνεχίστηκαν μέχρι το 432. Είναι ναός δωρικού ρυθμού περίπτερος με 8 κίονες στις στενές και 17 στις πλατιές πλευρές. Οι κίονες έχουν ύψος 10,5 μ. και πάνω τους στηρίζεται ο θριγκός (επιστύλια), οι μετόπες, τα τρίγλυφα, τα γείσα και τα αετώματα. Ο σηκός ήταν χτισμένος ολόκληρος με μαρμάρινες πέτρες σε οριζόντιες σειρές και στην κάθε στενή πλευρά είχε από έξι δωρικούς κίονες, που τον χώριζαν σε δύο μέρη: τον κυρίως ναό και τον οπισθόδομο. Η ζωφόρος στους τοίχους του σηκού είχε παραστάσεις από την πομπή των Παναθηναίων.
Ο κυρίως ναός στο εσωτερικό του χωριζόταν σε τρία μέρη· αυτό γινόταν με δύο κάθετες δωρικές κιονοστοιχίες. Το μεσαίο από τα τρία μέρη ήταν το πλατύτερο και σ' αυτό ήταν στημένο πάνω σε βάθρο το περίφημο χρυσελεφάντινο άγαλμα της Παρθένου Αθηνάς, που ο Φειδίας είχε ολοκληρώσει και τοποθετήσει το 338 π.Χ. στη θέση του. Οι 92 μετόπες εσωτερικά ήταν ανάγλυφες και παρίσταναν διάφορα μυθολογικά θέματα: Γιγαντομαχίες, Αμαζονομαχίες, Κενταυρομαχίες και επεισόδια από την άλωση της Τροίας.
Ερέχθειο
Κατά τη μυθολογία στο σημείο αυτό έγινε η φιλονικία της Αθηνάς και του Ποσειδώνα για την κυριαρχία της πόλης. Ο θεός της θάλασσας Ποσειδώνας χτύπησε το βράχο με την τρίαινα και ξεπήδησε θαλασσινό νερό. Με τη σειρά της η Αθηνά χτύπησε με το δόρυ της και φύτρωσε η ελιά. Οι θεοί που ήταν κριτές έδωσαν τη νίκη στην Αθηνά. Οι Αθηναίοι όμως θέλοντας να συμβιβάσουν τους δύο αντίπαλους θεούς τους αφιέρωσαν από ένα ιερό κάτω από την ίδια στέγη. Έτσι χτίστηκε το πιο ιδιόμορφο από τα οικοδομήματα της Ακρόπολης από άποψη αρχιτεκτονικού σχεδίου. Στο σημείο αυτό κατά τη μυθολογία είχε την κατοικία του ο βασιλιάς Ερεχθέας, που αργότερα ταυτίστηκε με τον Ποσειδώνα. Γι’ αυτό και ο ναός πήρε το όνομά του από το μυθολογικό αυτό βασιλιά της Αθήνας. Ο ναός χτίστηκε μεταξύ 425 και 406 π.Χ. με σχέδια του αρχιτέκτονα Καλλίμαχου και είναι ένα από τα αριστουργήματα του ιωνικού ρυθμού.
Οι Καρυάτιδες
Εσωτερικά ο ναός ήταν χωρισμένος σε δύο μέρη. Το ανατολικό μέρος προς την πρόσοψη ήταν της Αθηνάς, το άλλο του Ποσειδώνα. Στο ιερό της Αθηνάς βρισκόταν το ξόανό της, ένα άγαλμά της δηλ. κατασκευασμένο από ξύλο ελιάς για το οποίο πίστευαν ότι είχε πέσει από τον ουρανό. Στο ιερό του Ποσειδώνα, όπου κατεβαίνει κανείς με 12 σκαλοπάτια, η ξηλωμένη σ’ ένα σημείο στέγη και οι τρεις τρύπες στο βράχο του δαπέδου προκλήθηκαν από το χτύπημα της τρίαινας του θεού, όπως πίστευαν οι αρχαίοι. Το πιο γνωστό όμως μέρος του Ερεχθείου είναι η «Πρόστασις των Κορών», οι περίφημες δηλ. Καρυάτιδες. Πρόκειται για ένα σκεπαστό μπαλκόνι, του οποίου η στέγη στηρίζεται όχι σε κίονες, αλλά σε έξι αγάλματα κοριτσιών εξαιρετικής τέχνης.
Άλλα μνημεία
Από τα πολλά άλλα μνημεία που υπήρχαν πάνω στον ιερό βράχο της Ακρόπολης αναφέρονται συνοπτικά τα γνωστότερα και σημαντικότερα:
Το Βραυρώνιον, που ήταν ένα από τα πιο παλιά ιερά της Ακρόπολης. Χτίστηκε ίσως το 459 π.Χ. Λείψανά του σώζονται στη ΝΑ γωνία των Προπυλαίων. Ήταν αφιερωμένο στη Βραυρωνία Αρτέμιδα.
Το άγαλμα της Αθηνάς Προμάχου, έργο του Φειδία (450 π.Χ.) από τη δεκάτη των λαφύρων που πήραν οι Αθηναίοι μετά τη μάχη του Μαραθώνα. Στη θέση του κολοσσιαίου αυτού χάλκινου αγάλματος σώζονται ακόμα ίχνη του βάθρου του.
Ανάμεσα σ' όλα αυτά ένα ρωμαϊκό κτίσμα: ο Ναός της Ρώμης και του Αυγούστου στην ανατολική πλευρά του Παρθενώνα. Χτίστηκε μεταξύ 27 - 14 μ.Χ. προς τιμήν της θεάς Ρώμης και του αυτοκράτορα Αυγούστου, που οι Ρωμαίοι τον λάτρευαν ως θεό.
Νεότερα κτίρια
Πέραν των υπολειμάτων νεώτερων εγκαταστάσεων, κύρια βυζαντινά- μεταβυζαντινά, υπάρχει και το κτίριου του, παλιού πια, Μουσείου Ακρόπολης. Είναι πάνω στον βράχο, στο χαμηλό ΝΑ άκρο του. Έχει προσανατολισμό Α-Δ και είναι θεμελιωμένο έτσι ώστε να μην είναι ορατό και να μην βλάπτει αισθητικά τα αρχαία μνημεία. Κτίσθηκε από το 1865 μέχρι το 1874, σε μελέτη του αρχιτέκτονα Παναγή Κάλκου. Το Μουσείο περιλαμβάνει μόνο τα λίθινα γλυπτά από τα μνημεία και τις ανασκαφές του χώρου της Ακροπόλης.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Τρίτη 27 Μαΐου 2008

GERMAN BATTLESHIP BISMARCK - ΘΩΡΗΚΤΟ ''ΒΙΣΜΑΡΚ''

Γερμανικό θωρηκτό Βίσμαρκ
Το θωρηκτό Βίσμαρκ (εξελληνισμένη μορφή καθοτι ονομάστηκε από τον Καγκελάριο που προφέρεται Μπίσμαρκ) αποτελούσε το ναυτικό καύχημα του Τρίτου Ράϊχ που φιλοδοξούσε με το 50.000 τόννων περίπου, θωρηκτό- βαρύτατα θωρακισμένο (~318-350 mm πάχος ατσαλιού) και οπλισμένο- να πάρει τον έλεγχο των θαλασσών από την Μεγάλη Βρεττανία.
Ναυπήγηση 1936
Καθελκυση 1939
Είσοδος σε επιχειρήσεις το 1941 οπότε αιχμαλωτίζει ή βυθίζει στον Ατλαντικό, συμμαχικά εμπορικά πλοία, συνολικού εκτοπίσματος 116.000 τόννων.Η μεγάλη, και μοιραία γι'αυτό επιχείρηση, θα ξεκινήσει με την αποστολή που ονομαζόταν, Επιχείρηση ''Rheinόbung'' (Άσκηση του Ρήνου). Αναχωρεί στις 18 Μαϊου 1941 απο το λιμάνι του Gotenhafen συνοδευόμενο από το βαρύ καταδρομικό Prinz Eugen γιά τα στενα του Σκαγεράκ. Θα εντοπισθούν, θα εμπλακούν με τον Βρεττανικό στολο και στις 24 Μαϊου θα βυθίσουν το Hood. H καταδίωξη του Βίσμαρκ θα πάρει μυθικές διαστάσεις με αεροπλάνα και πλοία και, τελικά, τα πλοία Rodney, Αrk Royal και Dorsetshire, φθάνουν το σχεδόν ακινητοποιημένο από ζημιές, τορπίλες και αεροπορικές επιθέσεις-δυτικά της Βρέστης. Στις 10.20 της 27ης Μαϊου η Ναζιστική Γερμανία χανει το καύχημά της. Από τους πλέον των 2.200 του πληρώματος διασώζονται 800. Ο Ναύαρχος Lutjens θα ακολουθήσει το Βίσμαρκ στον βυθό. Η ναυτική πολεμική σημασία ήταν πολύ πιό σημαντική από τον ψυχολογικό αντίκτυπο που κατέρριπτε το "ανίκητο" της γερμανικής μηχανής. Η Αγγλία κυριάρχησε στα κύματα.
Περιέργως, μόνο μια ταινία έγινε πάνω στο θέμα, η ασπρόμαυρη Αγγλική του 1959 με τιτλο, φυσικά,''Βυθίσατε το Βισμαρκ''.
ΑΠΟ ΤΟ http://theopeppasblog.pblogs.gr/

Κυριακή 11 Μαΐου 2008

THE BIGGEST CITIES IN THE WORLD - ΟΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ

Οι 20 μεγαλύτερες πόλεις στον κόσμο
1. Τόκιο ( ενωμένη με τη Γιοκοχάμα) - Ιαπωνία: 36.200.000
2. Νέα Υόρκη - Η.Π.Α.: 29.700.000
3. Σάο Πάολο - Βραζιλία: 19.200.000
4. Μέξικο Σίτι - Μεξικό: 19.100.000
5. Καράτσι - Πακιστάν: 18.600.000
6. Βομβάη - Ινδία: 18.100.000
7. Νέο Δελχί - Ινδία: 18.000.000
8. Κωνσταντινούπολη - Τουρκία: 17.800.000
9. Σανγκάη - Κίνα: 17.600.000
10. Λος Άντζελες - Η.Π.Α.: 17.500.000
11. Σεούλ (ενωμένη με την Ιντσόν) - Νότια Κορέα: 17.500.000
12. Οσάκα (ενωμένη με το Κόμπε και το Κιότο): 16.425.000
13. Μανίλα - Φιλιππίνες: 14.750.000
14. Τζακάρτα - Ινδονησία: 14.250.000
15. Λάγκος - Νιγηρία: 13.400.000
16. Καλκούτα - Ινδία: 12.700.000
17. Κάιρο - Αίγυπτος: 12.200.000
18. Μπουένος Άιρες - Αργεντινή: 11.200.000
19. Ρίο ντε Τζανέιρο - Βραζιλία: 10.800.000
20. Μόσχα - Ρωσία: 10.500.000