JULIUS WINFIELD ERVING - ΤΖΟΥΛΙΟΥΣ ΕΡΒΙΝΓΚ

Τζούλιους Έρβινγκ
JULIUS WINFIELD ERVING II(Doctor J), 2,00, φόργουορντ, γεννήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 1950 στο Ρούζβελτ (Νέα Υόρκη).
Εξελέγη στην ιδανική ομάδα όλων των εποχών του ΝΒΑ. Αφού αγνοήθηκε από τους Μιλγουόκι Μπακς στις προεπιλογές του 1972 (ήταν μόλις 12ος), μπήκε στην ΑΒΑ με τους Βιρτζίνια Σκουάιρς και ύστερα από δύο σεζόν παραχωρήθηκε στη Νέα Υόρκη, μαζί με τον Γουίλι Σότζερνερ, με αντάλλαγμα ένα παίκτη, τα δικαιώματα μελλοντικής επιλογής και χρήματα.
Ήταν η 1η Αυγούστου 1973. Έγινε το αστέρι της δεύτερης ομοσπονδίας το 1976-77 και στη συνέχεια πέρασε στο ΝΒΑ, όταν οι Νετς (σημερινοί Νιου Τζέρσεϊ) εντάχθηκαν σε αυτό, αλλά παραχωρήθηκε στους Φιλαντέλφια 76ers με τους οποίους κέρδισε τον τίτλο το 1983. MVP και πρωταθλητής του ΑΒΑ το 1974 και το 1976, καλύτερος σκόρερ τρείς φορές. Στο ΝΒΑ, εκτός από το πρωτάθλημα του 1983, ήταν ο καλύτερος παίκτης το 1981 και εξελέγη πέντε φορές στην ιδανική πεντάδα: το 1978, το 1980, το 1981, το 1982 και το 1983. Καλύτερος παίκτης των All Star Game 1977 και 1983 (σε 11 συμμετοχές). Αποσύρθηκε το 1987, ύστερα από 11 σεζόν στη Φιλαντέλφια με 22-21,9-22,1 πόντους αντίστοιχα στν κανονική περίοδο (836 αγώνες, 18.364 πόντοι), στα πλέι οφ (141 αγώνες, 3.088 πόντοι) και στα All Star Games (11 αγώνες, 221 πόντοι). Συνολικά στην καριέρα του και στα δυο πρωταθλήματα σημείωσε 30.026 πόντους μόνο ο Τζαμπάρ ,ο Τσάμπερλαιν,ο Καρλ Μαλόουν και Μάικλ Τζόρνταν έχουν πετύχει περισσότερους.
Υπήρξε πραγματικός καλλιτέχνης: ευκίνητος, κομψός, αντικείμενο θαυμασμού, με σώμα τέτοιο που να αρέσει σε όλους. Μπορούσε να προσφέρει θέαμα με τα πετάγματά του στους αιθέρες, το πέρασμα της μπάλας στον αέρα από το δεξί στο αριστερό χέρι. Μπορούσε να προχωρεί δεξιά, να προσποιείται κατέβασμα, να γυρίζει και να ολοκληρώνει με το αριστερό, από την αντίθετη πλευρά του καλαθιού, σαν να ήθελε να κοροϊδέψει τους αντιπάλους του. Και απέκτησε κι ένα πολύ πετυχημένο παρατσούκλι, κληρονομιά από την εποχή του πλέι-γκράουντ. Όταν χρειαζόταν επέμβαση, οι συμπαίκτες του τον παρακαλούσαν: "έλα, γιατρέ, ανάλαβε εσύ!" Έτσι γεννήθηκε το προσωνύμιο "Ντόκτορ Τζέι", εξίσου γοητευτικό με το "Μάτζικ" ή το "Αιρ Τζόρνταν".
Είναι δύσκολο να θυμηθεί κανείς το αληθινό του όνομα. Ο Τζούλιους Έρβινγκ πέρασε στην Ιστορία ως "Ντόκτορ Τζέι" και στις αρχές της δεκαετίας του '80 ήταν χωρίς αμφιβολία ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο, εκείνος που ασκούσε τη μεγαλύτερη επίδραση στο γήπεδο, αλλά και στη φαντασία του κόσμου με το εναέριο παιχνίδι του, τη χάρη του και την ικανότητά του να προβάλλει την προσωπικότητά του και να προσελκύει τα πλήθη. Σπάνιες ιδιότητες που του επέτρεψαν, μετά την αποχώρησή του, να γίνει ο επίσημος πρεσβευτής του ΝΒΑ.
Τίποτα δεν προοιώνιζε τη μεγάλη καριέρα του όταν άρχισε να παίζει στο Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης, μια από τις λίγες σχολές που του είχαν προσφέρει υποτροφία σπουδών. Ωστόσο, στα τρία χρόνια του στο πανεπιστήμιο, έγινε γνωστός γιατί είχε μέσο όρο 26 πόντων και 20 ριμπάουντ σε κάθε αγώνα. Αυτές οι στατιστικές τράβηξαν την προσοχή των Βιρτζίνια Σκουάιρς, μιας επαγγελματικής ομάδας του ΑΒΑ, που του πρότεινε ένα συμβόλαιο για να εγκαταλείψει το πανεπιστήμιο.Μετά την παραχώρησή του στους Νιου Γιορκ Νετς, έγινε ο καλύτερος παίκτης της δεύτερης επαγγελματικής ομοσπονδίας και κέρδισε δύο τίτλους, το 1973 και το 1976. Όταν η ΑΒΑ διαλύθηκε, οι Νετς πέρασαν στο ΝΒΑ, αλλά λόγω οικονομικών δυσκολιών αναγκάστηκαν να παραχωρήσουν τον Έρβινγκ στους Φιλαντέλφια 76ers, έναντι τριών εκατομμυρίων δολαρίων.
Στους επαγγελματίες, ο Έρβινγκ μπόρεσε να δείξει όλα του τα προσόντα και να διακριθεί σε αυτό που έγινε το σήμα κατατεθέν του, το κάρφωμα.Ο τύπος παιχνιδιού, που βασιζόταν στον αιφνιδιασμό, χαρακτηριστικός των επαγγελματιών, επέτρεψε να εκδηλωθεί καλύτερα η ικανότητά του να σκοράρει από οποιαδήποτε θέση και εναντίον οποιουδήποτε αντιπάλου, χάρη και στην εξαιρετική του αλτικότητα, καθώς και στα μακριά χέρια του που ήταν δυσανάλογα με το ύψος του. Ήταν ο πρώτος που κάρφωνε πίσω από την γραμμή των προσωπικών βολών και μάλιστα με χαρακτηριστική άνεση.Ο Έρβινγκ έγινε αμέσως πρωταγωνιστής, πήρε όλες τις ατομικές διακρίσεις και αναγνωρίσεις, αλλά απέτυχε τρεις φορές να κατακτήσει τον τίτλο του ΝΒΑ, τη μοναδική και μεγαλύτερη διάκριση που του έλειπε. Τελικά, το 1983 στεφάνωσε την εξαιρετική σταδιοδρομία του κατακτώντας τον τίτλο του Πρωταθλητή και μπόρεσε πλέον να φορέσει το σκαλιστό δαχτυλίδι που απονέμεται στους νικητές. Με συμπαίκτες τον Μόουζες Μαλόουν ,τον Μορίς Τσικς ,τον Άντριου Τόνι ,τον Μπόμπι Τζόουνς σκόρπισε τους Λέικερς του Μάτζικ και του Τζαμπάρ με 4-0 στους τελικούς..Αυτή η ομάδα θεωρείται από πολλούς η καλύτερη όλων των εποχών.
Στους τελικούς του 1980 με αντιπάλους τους Λέικερς και αφού ο Ντόκτορ έκανε την ιστορική κίνηση από την μπέιζλαιν με αντίπαλο τον Λάντσμπεργκερ και το Τζαμπάρ, όπου πραγματικά έμεινε στον αέρα μερικά δευτερόλεπτα, πέρασε κάτω από το καλάθι και με ένα ανεπανάληπτο λέι απ τέλειωσε την φάση ,ανάγκασε τον Μάτζικ να πει ‹‹δώστε την μπάλα να το ξανακάνει γιατί δεν το χορτάσαμε ››.Αυτός ήταν ο ΝΤΌΚΤΟΡ ,ο οποίος πρόσφερε κάποιες από τις πιο όμορφες στιγμές στην Ιστορία του Μπάσκετ.

ΑΠΟ ΤΟ www.insports.gr