USS INDIANAPOLIS (CA - 35) - ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΠΛΟΙΟ ''ΙΝΔΙΑΝΑΠΟΛΙΣ''

USS Indianapolis (CA – 35)
Το Ινδιανάπολις, κατασκευάστηκε στο Κάμντεν του Νιου Τζέρσεϊ και τέθηκε στην υπηρεσία του Αμερικανικού Ναυτικού από τις 15 Νοεμβρίου 1932 και από τότε εκτελούσε δρομολόγια στη περιοχή του Ατλαντικού και του Ειρηνικού ωκεανού. Το Δεκέμβριο του 1936 το χρησιμοποίησε ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Φράνκλιν Ρούσβελτ με το οποίο πραγματοποίησε ένα ταξίδι ΣΤΗ Νότια Αμερική. Με την εμπλοκή των ΗΠΑ στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, το
Ινδιανάπολις εκτελούσε μεταφορές ανδρών και υλικών, στη περιοχή του νοτιοδυτικού Ειρηνικού ωκεανού, μέχρι την άνοιξη του 1942, όπου και ανέλαβε υπηρεσία στη περιοχή της Αλάσκας. Εκεί παρέμεινε για περισσότερο από ένα χρόνο. Αργότερα το 1943, έγινε η ναυαρχίδα του 5ου Αμερικανικού στόλου. Έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις στο Γκίλμπερτς, στα νησιά Μάρσαλ και στις Μαριάνες, ενώ συμμετείχε και στην εισβολή στο Πεπελιού το Σεπτέμβριο του 1944. Το Φεβρουάριο και το Μάρτιο του 1945, το Ινδιανάπολις, συμμετείχε στην επίθεση εναντίον της Ιβοτζίμα και των ιαπωνικών νησιών Ρίου Κίους. Κατά τη διάρκεια της τελευταίας αποστολής στις 31 Μαρτίου 1945, υπέστη σοβαρές ζημιές, μετά από προσβολή του από Ιάπωνα καμικάζι. Στα τέλη Ιουλίου μετά την επισκευή του, έλαβε τη διαταγή να μεταφέρει την ατομική βόμβα (που ρίχθηκε μετά από μια εβδομάδα στη Χιροσίμα) από την Καλιφόρνια και να τη παραδώσει – πλέοντας με μεγάλη ταχύτητα, στο νησί Τινιάν. Στη συνέχεια απέπλευσε για τις Φιλιππίνες. Λίγο μετά τα μεσάνυχτα, στις 30 Ιουλίου 1945, τορπιλίστηκε από το ιαπωνικό υποβρύχιο I – 58 και βυθίστηκε μέσα σε 12 λεπτά, παρασύροντας μαζί του, περίπου 300 από τους 1.196 άνδρες του πληρώματός του, ενώ οι υπόλοιποι 900, έπεσαν στα νερά του Ειρηνικού χωρίς σωστικές λέμβους, τρόφιμα και νερό. Λόγω του απορρήτου της αποστολής, των επικοινωνιών και άλλων τραγικών λαθών, κανείς δεν αντιλήφθηκε τη βύθιση του πλοίου. Οι 800 άνδρες που οι περισσότεροι δεν είχαν ούτε σωσίβια έμειναν πάνω από 3 μέρες και νύχτες στον ωκεανό, προσπαθώντας να επιβιώσουν από τη δίψα, τον ήλιο, τη κούραση, αλλά κυρίως από τις επιθέσεις των καρχαριών. Στις 2 Αυγούστου, τυχαία ένα διερχόμενο αεροσκάφος, εντόπισε τους επιζώντες. Μετά από αρκετές ημέρες ερευνών, μόνο 316 άνδρες, σώθηκαν. Τους υπόλοιπους, τους κατασπάραξαν οι καρχαρίες. Ο πλοίαρχος Τσαρλς Μπάτλερ Μακβέϊ, ο οποίος επιβίωσε του ναυαγίου, δικάστηκε με τη κατηγορία της απώλειας του πλοίου, γιατί παρέκκλινε της πορείας του και καταδικάστηκε με απόταξη, παρότι στη δίκη κατέθεσε ο κυβερνήτης του ιαπωνικού υποβρυχίου που επιτέθηκε στο Ινδιανάπολις, αναφέροντας ότι και στη σωστή πορεία να κατευθυνόταν το πλοίο και πάλι θα το εντόπιζαν και θα το βύθιζαν. Σημειωτέον ότι κατά τη διάρκεια του Πολέμου, 350 πολεμικά πλοία των ΗΠΑ βυθίστηκαν και ήταν η μοναδική περίπτωση που δικάστηκε πλοίαρχος για την απώλεια ενός πλοίου. Τον Οκτώβριο του 2000 ύστερα από προσπάθειες 55 ετών που έκαναν οι επιζώντες της τραγωδίας, ο πλοίαρχος απαλλάχθηκε των κατηγοριών του, ενώ την απόφαση την υπέγραψε ο ίδιος ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον. Μετά από επανεξέταση των γεγονότων, αποδείχθηκε ότι η καταδίκη του πλοιάρχου, εξυπηρετούσε πολιτικές σκοπιμότητες.