ΑκροκανθόσαυροςΖούσε στην Βόρεια Αμερική
Περιγραφή: Μεγάλο θηριόποδο
Μήκος: 8-12 μέτρα από το ρύγχος ως την ουρά
Διακριτικά χαρακτηριστικά: Αυτό το μεγαλόσωμο, ζωηρόχρωμο, αργοκίνητο και εξαιρετικά χαμηλής νοημοσύνης θηριόποδο τρέφεται αποκλειστικά. Το χαρακτηριστικό ραχιαίο ιστίο του, που διαμορφώνεται από την επιμήκυνση των τραχηλικών σπονδύλων, υποδεικνύει τη συγγένειά του με τον Ακανθόσαυρο. Στη πραγματικότητα, αυτό το ζώο έχει πολύ στενότερη συγγένεια με τον Αλλόσαυρο ή τον Καρχαροδοντόσαυρο. Οι βραχίονές του είναι σχετικά κοντοί με έναν προεξέχον νύχι στο πρώτο δάχτυλο. Η συνήθειά τους να τρέφονται με θνησιμαία, τους προσδίδει μια ισχυρή οσμή σαπίλας και σήψης. Διαθέτουν φτωχή όραση και ακοή αλλά εξαιρετικά αναπτυγμένη όσφρηση. Μοναχικά συνήθως ζώα, καβγαδίζουν για τα θνησιμαία και ζευγαρώνουν κατά τρόπο τυχαίο κι άχαρο. Φέρνουν στο κόσμο ζωντανά νεογνά. Τα νεογνά παρουσιάζουν εξαιρετικά σπάνια ανάπτυξη και το σκάνε μόλις γεννηθούν. Η συμπεριφορά
αυτή αποτελεί επιλεκτικό πλεονέκτημα, καθώς τα νεκρά στη γέννα ή βραδυκίνητα νεογνά τρώγονται αμέσως από τη μητέρα.
Συμπεριφορά και κατοικία: Αν δεν υπήρχε μια εκπληκτική ιδιορρυθμία στη βιολογία τους, οι δεινόσαυροι αυτοί θα είχαν γκρι χρώμα. Το φυσιολογικό ζωηρό σχέδιο με κόκκινες και πράσινες κηλίδες και ραβδώσεις είναι η πηγή της οσμής του ζώου, η οποία περιγράφεται ως «φρακαρισμένες αποχετεύσεις, γεμάτες κλούβια αυγά». Η προτίμησή τους για το σάπιο κρέας τα εξέθεσε σε λοιμώξεις από βακτήρια, αρκετά από τα οποία ανέπτυξαν στενή σχέση με το δεινόσαυρο και δημιούργησαν αποικίες στο δέρμα και ιδιαίτερα στο πρόσωπο, τη ράχη και το ιστίο του, προκαλώντας το ιδιαίτερο χρωματικό σχέδιο. Η μυρωδιά των βακτηρίων διαφέρει από άτομο σε άτομο, προσδίδοντας σε κάθε ζώο την ιδιαίτερη οσμή του. Αυτές οι διαφορές ίσως να επηρεάζουν την επιλογή συντρόφου.
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ''ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΔΕΙΝΟΣΑΥΡΩΝ''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου