SIRIUS - ΣΕΙΡΙΟΣ

Σείριος
Ο Σείριος (α CMa / α Μεγάλου Κυνός / α Canis Majoris) είναι το
λαμπρότερο αστέρι στον νυχτερινό ουρανό με φαινόμενο μέγεθος −1,46. Βρίσκεται στον αστερισμό του Μεγάλου Κυνός. Το όνομά του προέρχεται από το ελληνικό "σείριος" που σημαίνει "φωτεινός".
Βρίσκεται 8,57 έτη φωτός από την Γη και είναι ένα από τα κοντινότερα αστέρια.
Ο Σείριος είναι ορατός από σχεδόν όλη την Γη τους χειρμερινούς μήνες (για το Βόρειο ημισφαίριο, εκτός αν ο παρατηρητής βορειότερα από τις 73 μοίρες. Μαζί με τον Πρόκυνα και τον Μπετελγκέζ σχηματίζουν ένα φωτινό τρίγωνο που έχει την ανεπίσημη ονομασία «Χειμερινό τρίγωνο»
Ιστορία
Ο Σείριος και ο συνοδός του Σείριος Β (το μικρό φωτεινο σημάδι κάτω από κέντρο, δεξιά) όπως φωτογραφήθηκαν από το Hubble το 2003
Το 1844 ο Γερμανός μαθηματικός και αστρονόμος Φρίντριχ Μπέσελ (Friedrich Wilhelm Bessel) πρότεινε πως ο Σείριος αποτελεί στην πραγματικότητα ένα «διπλό αστέρα». Πράγματι, το 1862 ο αστρονόμος Άλβαν Κλαρκ (Alvan Graham Clark) ανακάλυψε ένα δεύτερο αστέρα, ο οποίος αναφέρεται ως Σείριος B. Ο αστέρας που είναι ορατός από τη Γη αποκαλείται συχνά και Σείριος A. Τα δύο αστέρια βρίσκονται σε τροχιά μεταξύ τους, με περίοδο περίπου 50 έτη και σε μέση απόσταση 20 AU (αστρονομικές μονάδες).
Ο Σείριος Β ήταν ο πρώτος λευκός νάνος που ανακαλύφθηκε, το 1915. Το γεγονός αυτό σήμαινε παράληλα πως ο αστέρας αυτός ήταν μεγαλύτερης μάζας από το Σείριο Α, καθώς εξελίχθηκε νωρίτερα πέρα από την κύρια ακολουθία.
Η διάμετρος του Σείριου μετρήθηκε για πρώτη φορά το 1956 από τον Robert Hanbury Brown σε 3,36 ηλιακές ακτίνες.

ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ