Πέμπτη 26 Ιουνίου 2008

HULK - ΧΑΛΚ

Χαλκ
O Χαλκ ( Hulk, πραγματικό όνομα Δρ. Μπρους Μπάνερ / Dr. Bruce Banner), είναι ένας φανταστικός χαρακτήρας που εμφανίζεται σε κόμικς της εταιρίας Marvel Comics. Δημιούργημα των Σταν Λι και Τζακ Κίρμπι, ο Χαλκ εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο τεύχος The Incredible Hulk (1st series) #1 τον Μάιο του 1962. Έκτοτε έχει καταστεί ένας από τους πλέον αναγνωρίσιμους χαρακτήρες της Μάρβελ.
Μετά την έκθεσή του σε έκρηξη μίας βόμβας ακτίνων γάμμα, ο Δρ. Μπρους Μπάνερ μεταμορφώνεται σε ένα εξαγριωμένο τέρας, το Χαλκ. Ο χαρακτήρας συχνά καταδιώκεται από την αστυνομία και το στρατό, εξαιτίας των καταστροφών που επιφέρει στο πέρασμά του. Παρότι το χρώμα του δέρματός του έχει υποστεί κατά καιρούς αλλαγές, ο Χαλκ εικονίζεται συνήθως πράσινος. Στα σαρανταπέντε και πλέον χρόνια παρουσίας του, έχει εμπλακεί σε μάχες με σχεδόν άπαντες τους ήρωες και τους κακοποιούς του σύμπαντος της Marvel.
Έχει αποτελέσει αντικείμενο αρκετών τηλεοπτικών προσαρμογών αλλά και ταινίας σε σκηνοθεσία του Ανγκ Λι.
Δυνάμεις και ιδιότητες
Βασικό χαρακτηριστικό του Χαλκ είναι η τεράστια φυσική του δύναμη. Η δύναμή του εξαρτάται συνήθως από την ψυχολογική του κατάσταση και ιδιαίτερα το θυμό του, ενώ παροιμιώδης είναι η φράση «όσο πιο θυμωμένος είναι ο Χαλκ, τόσο πιο δυνατός γίνεται». Θεωρείται ο δυνατότερος ήρωας της Μάρβελ.
Εκτός από τη φυσική του δύναμη, ο Χαλκ έχει και άλλες υπερφυσικές ιδιότητες όπως η ανθεκτικότητά του σε διαφορετικέςθερμοκρασίες, στα δηλητήρια και στα φυσικά τραύματα. Ο οργανισμός του μπορεί επίσης να αυτοθεραπεύεται άμεσα σε περίπτωση που δεχτεί κάποιο σοβαρό πλήγμα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να επουλώνει τις πιθανές πληγές του μέσα σε δευτερόλεπτα. Επίσης, δεν έχει την ανάγκη αναπνοής στο νερό ή στο διάστημα. Τα πανίσχυρα πόδια του, τού δίνουν τη δυνατότητα να πραγματοποιεί άλματα πολλών χιλιομέτρων ώστε να ταξιδεύει σχεδόν πετώντας.
Μπρους Μπάνερ
O Δρ. Μπρους Μπάνερ είναι φανταστικός χαρακτήρας και alter ego του Χαλκ, ήρωα κόμικς της Marvel Comics.
Ο χαρακτήρας του Δρ. Μπάνερ εμφανίζει μία συναισθηματικά καταπιεσμένη προσωπικότητα, αλλά και εξαιρετική ευφυΐα που τον κατατάσσει μαζί με τον Ριντ Ρίτσαρντς και τον Τόνι Σταρ ανάμεσα στα λαμπρότερα μυαλά του φανταστικού κόσμου της Marvel. Μετά την έκθεσή του σε έκρηξη μίας βόμβας ακτίνων γάμμα, μεταμορφώνεται σε ένα εξαγριωμένο τέρας, το Χαλκ. Οι μεταμορφώσεις είναι συνήθως ακούσιες και ο ίδιος αναφέρεται ως το "υπερεγώ" της πολυσχιδούς προσωπικότητάς του.
Ως Μπρους Μπάνερ, είναι ένας από τους εξυπνότερους ανθρώπους του πλανήτη, ειδικός κυρίως στην πυρηνική φυσική, αλλά και στη βιολογία και την μηχανική.
Ο Χαλκ στην Ελλάδα
Η ιστορία του ήρωα στη Ελλάδα ξεκινάει στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του '70 όπως και των υπόλοιπων χαρακτήρων της Μάρβελ, μέσα από τις εκδόσεις Καμπανά. Τότε κυκλοφόρησε ξεχωριστό περιοδικό, με τον τίτλο Χουλκ, που ήταν λαθεμένη απόδοση του αγγλικού ονόματος. Ο ήρωας συνέχισε να είναι γνωστός σαν Χουλκ και κατά τη δεκαετία του '80 όταν δεν είχε πια δικό του περιοδικό αλλά ιστορίες του δημοσιεύονταν σαν δεύτερες στο περιοδικό Σπάιντερμαν της ίδιας εκδοτικής.
Τελικά, όταν η Μαμούθ COMIX μπήκε στο χώρο εκδίδοντας περιοδικά της Μάρβελ, άρχισε να χρησιμοποιείται το όνομα Χαλκ το οποίο καθιερώθηκε αν και ακόμα χρησιμοποιείται από πολλούς και το παλιό όνομα του ήρωα. Κατά τη δεκαετία του '90 ξεχωριστό περιοδικό αφιερωμένο στον Χαλκ κυκλοφόρησε και η Modern Times.

ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Τετάρτη 25 Ιουνίου 2008

THE VENETIAN LIGHTHOUSE OF CHANIA - Ο ΒΕΝΕΤΙΚΟΣ ΦΑΡΟΣ ΣΤΟ ΠΑΛΙΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΩΝ ΧΑΝΙΩΝ

Ο φάρος στο λιμάνι των Χανίων
Πάνω από 5 αιώνες στέκεται ο φάρος του παλιού λιμανιού των Χανίων. Το 1212 οι Ενετοί κατέκτησαν όλη την Κρήτη. Τότε αποφάσισαν να οικοδομήσουν μια νέα πόλη πάνω στην αρχαία Κυδωνία (τα σημερινά Χανιά). Το λιμάνι δεν είναι όλο φυσικό. Αρχίζει να κατασκευάζεται ανάμεσα στο 1320 και 1356 το έργο συνεχίστηκε για τα επόμενα 200 χρόνια οπότε κατασκευάστηκε και ο φάρος σε διαφορετική μορφή από τη σημερινή. Από το 1645 μέχρι το 1830 στην Κρήτη παρέμεναν Τούρκοι κατακτητές. Αυτοί δεν χρησιμοποιούσαν το λιμάνι των Χανίων αλλά αυτό της Σούδας. Έτσι με τα χρόνια ο φάρος καταστράφηκε αφού κανείς δεν φρόντιζε για την συντήρησή του. Το 1830 οι Άγγλοι έδωσαν την Κρήτη στους Αιγύπτιους. Τότε έγιναν πολλά δημόσια έργα. Ο φάρος επισκευάστηκε πάνω στην αρχική του βάση. Όμως ο νέος φάρος είναι διαφορετικός από τον παλιό, μοιάζει πιο πολύ με μιναρέ. Έχει εσωτερική σκάλα που οδηγεί σε μπαλκόνι με γυάλινο πυργίσκο. Έρευνες που έγιναν τον τελευταίο καιρό για την αντικατάσταση του φάρου έδειξαν ότι η βάση του φάρου που είναι Ενετική χωρίζεται από τον υπόλοιπο φάρο με ξύλινη σχάρα.
Από την Ακτή Ενώσεως μπορείτε εύκολα να δείτε και να θαυμάσετε το Βενετικό φάρο χτισμέν
ο στο τέλος του τείχους. Μπορείτε να τον επισκεφθείτε αν κατευθυνθείτε ανατολικά στο τέλος του λιμανιού και περπατήσετε κατά μήκος του τείχους. Δεν επιτρέπεται να μπείτε στο φάρο εξαιτίας της ευαίσθητης δομής του κτιρίου. Η θέα του παλιού λιμανιού από το φάρο είναι καταπληκτική ενώ το ηλιοβασίλεμα σ' αυτό το σημείο θ' αποδειχτεί σίγουρα μια ανεπανάληπτη
εμπειρία.
ΑΠΟ ΤΟ www.agrotravel.gr

Παρασκευή 6 Ιουνίου 2008

NORMANDY LANDINGS (D - DAY) - Η ΑΠΟΒΑΣΗ ΣΤΗ ΝΟΡΜΑΝΔΙΑ

Η Απόβαση της Νορμανδίας
6 Ιουνίου 1944
H απόβαση της Νορμανδίας με κωδική ονομασία Operation Neptune (Επιχείρηση Ποσειδώνας) ήταν η Συμμαχική απόβαση στα παράλια της Γαλλίας, που έλαβε χώρα στις 6 Ιουνίου 1944, μέρα γνωστή και σαν D-Day. Η Μάχη της Νορμανδίας, που ακολούθησε, τελείωσε στις 19 Αυγούστου 1944, όταν τα Συμμαχικά στρατεύματα πέρασαν το Σηκουάνα.
Η αρχική επίθεση έγινε σε δυο φάσεις: κατά τα μεσάνυχτα 5ης προς 6η δυο αμερικανικές αερομεταφερόμενες αμερικανικές μεραρχίες και μια Βρετανική έπεσαν στα μετόπισθεν, και την αυγή ακολούθησε αμφίβια απόβαση Συμμαχικών δυνάμεων που ξεκίνησε κατά τις 6:30. Η διεξαγωγή της απόβασης απαίτησε τη μεταφορά στρατευμάτων και υλικού από την Αγγλία και την Ουαλία με μεταγωγικά αεροπλάνα και πλοία, καθώς και υποστήριξη πυρών από αέρα και θάλασσα. Έγιναν επίσης ναυτικές επιχειρήσεις αντιπερισπασμού και παρενόχλησης προκειμένου να μην επέμβει το Γερμανικό Ναυτικό στις περιοχές που θα γινόταν η απόβαση.
Στην επιχείρηση έλαβαν μέρος πάνω από τρια εκατομμύρια άνθρωποι, από τους οποίους οι 195.700 ήταν το προσωπικό των Συμμαχικών σκαφών. Η απόβαση έλαβε χώρα στη χερσόνησο Κοτεντέν, την ανατολική όχθη του ποταμού Ορν και τον κόλπο του Σηκουάνα, σε πέντε παραλίες με τα κωδικά ονόματα Gold Beach, Juno Beach, Omaha Beach, Sword Beach και Utah Beach. Θεωρήθηκε ότι ολοκληρώθηκε στις 30 Ιουνίου 1944, όταν πια είχε εδραιωθεί το προγεφύρωμα των Συμμάχων. Μέχρι τότε είχαν συνολικά μεταφερθεί 850.000 άνδρες, 148.000 οχήματα και 570.000 τόννοι προμηθειών στις γαλλικές ακτές από 7.000 πλοία, από τα οποία μόλις 59 βυθίστηκαν.

ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Πέμπτη 5 Ιουνίου 2008

ΤΕΛΛΟΣ ΑΓΡΑΣ

Τέλλος Άγρας
Γεννήθηκε στη Μεσσηνία το 1880. Με το βαθμό του υπολοχαγού μπήκε ως αντάρτης στο Βάλτο των Γιαννιτσών και πρωτοστάτησε στις συμπλοκές με τους κομιτατζήδες στο στρατηγικό αυτό σημείο, χωρίς να τον λυγίζουν οι τραυματισμοί και οι αρρώστειες του βάλτου. Στις 5 Ιουνίου 1907 ο Βούλγαρος Βοεβόδας Ζλάταν εκμεταλλεύτηκε το ήθος και την τιμιότητα του Άγρα και, αφού τον κάλεσε άοπλο να συμφιλιωθούνε, τον αιχμαλώτισε και τον κρέμασε κοντά στην Έδεσσα.
Πραγματικό του όνομα Σαραντέλος ή Σαράντος Αγαπηνός. Η καταγωγή του ήταν από τους Γαργαλιάνους, όμως, γεννήθηκε στο Ναύπλιο, όπου υπηρετούσε ο πατέρας του ως Εφέτης. Κατάγεται από πατέρα και μητέρα που οι ρίζες της γενιάς τους χάνονται σε ένδοξες και αριστοκρατικές οικογένειες. Το 1901 αποφοίτησε από τη Σχολή Ευελπίδων και τοποθετήθηκε στη φρουρά της Αθήνας. Η επιθυμία του να προσφέρει ουσιαστικότερες υπηρεσίες στην πατρίδα τον ώθησε μετά από λίγους μήνες στην εθελούσια κατάταξή του στα στρατιωτικά σώματα που αγωνίζονταν στη Μακεδονία εναντίον των βουλγάρων κομιτατζήδων. Σε πολύ νεαρή ηλικία κατόρθωσε να διοριστεί αρχηγός ενός ανταρτικού σώματος, το οποίο προετοίμαζε στο Βόλο ο καπετάν Ακρίτας (Κωνσταντίνος Μαζαράκης).
Τον Σεπτέμβριο του 1906, ύστερα από απόφαση του Γενικού Προξενείου Θεσσαλονίκης, αποστέλλονται στη λίμνη των Γιαννιτσών τρία νεοσυγκροτηθέντα ελληνικά σώματα. Πρώτο εισήλθε στις αρχές του μήνα το σώμα του Ανθυπολοχαγού του Πεζικού Τέλλου Αγαπηνού με δύναμη είκοσι ανδρών, ενώ μετά από λίγες μέρες κατέφτασαν τα σώματα του Υπολοχαγού του Πεζικού Σάρρου Κωνσταντίνου (Κάλα) και Ανθυποπλοίαρχου Δεμέστιχα Ιωάννη (Νικηφόρου) με εικοσιπέντε άνδρες ο καθένας. Πρωταρχική αποστολή των σωμάτων ήταν η απομάκρυνση των βουλγαρικών συμμοριών από τη λίμνη, οι οποίες είχαν εγκατασταθεί με ισχυρές δυνάμεις στο νοτιοδυτικό τμήμα της, έτσι ώστε να μπορεί να αποτελέσει βάση εξόρμησης και κέντρο ανεφοδιασμού των ελληνικών σωμάτων για τις περιοχές της Κεντρικής Μακεδονίας.
Το Νοέμβριο επιχειρείται επίθεση από το σώμα του Αγαπηνού κατά των Βουλγάρων, με σκοπό να καταλάβει την καλύβα Κούγκα. Η επιχείρηση δεν ήταν επιτυχής. Ο ίδιος ο Αγαπηνός τραυματίζεται και μεταφέρεται στη Θεσσαλονίκη, μετά από μια βδομάδα, ωστόσο, επανέρχεται. Στα τέλη Φεβρουαρίου αποχώρησε από τη λίμνη και εγκαταστάθηκε στη Νάουσα, αφενός για να αποθεραπευτεί από τα τραύματα και τους πυρετούς από τους οποίους έπασχε, αφετέρου για να διευθύνει τον αγώνα της περιοχής. Παρά τον κλονισμό της υγείας του και τα τραύματά του εξακολουθούσε να συμμετέχει ενεργά.
Εντούτοις, τον Απρίλιο του 1907, το Προξενείο Θεσσαλονίκης αποφάσισε να αντικαταστήσει τους αρχηγούς και τους αντάρτες, οι οποίοι είχαν δοκιμαστεί και εξαντληθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, ανάμεσά τους και ο Άγρας. Ωστόσο, επανειλημμένα λάμβανε πληροφορίες για την πτώση του ηθικού των βουλγαρικών συμμοριών και τη διάθεση πολλών στελεχών των κομιτάτων να διακόψουν τους δεσμούς τους με αυτά και να προσχωρήσουν στον ελληνικό αγώνα. Τέτοια διάθεση εκδήλωσε ο βοεβόδας Ζλατάν, την οποία καλωσόρισε ο Άγρας. Ήθελε να επισφραγίσει την πολυσχιδή δράση του με τη θεαματική προσχώρηση στην ελληνική πλευρά μεγάλης ομάδας κομιτατζήδων.
Ακολούθησαν αρκετές συναντήσεις των δύο αρχηγών πριν την τελευταία συνάντηση της 3ης Ιουνίου. Εκείνη τη μέρα, οι βοεβόδες Κασάπτσε και Ζλατάν, παραβαίνοντας τις συμφωνίες, συνέλαβαν τον Άγρα και τον Αντώνη Μίγγα, ενώ οι υπόλοιποι από τη συνοδεία αφέθηκαν αργότερα ελεύθεροι. Τους διαπόμπευσαν ως δήθεν αιχμάλωτους, δεμένους και ξυπόλυτους, στα χωριά της περιοχής, με σκοπό να αναπτερώσουν το ηθικό των τρομοκρατημένων οπαδών των κομιτατζήδων.
Τη νύχτα της 7ης Ιουνίου, τους απαγχόνισαν μεταξύ των χωριών Τέχοβο και Βλάδοβο. Το γεγονός τάραξε τους Έλληνες της περιοχής και η προδοσία των Βουλγάρων φανάτισε τους Έλληνες αντάρτες, με αποτέλεσμα ο ελληνικός αγώνας να συνεχιστεί με μεγαλύτερη ένταση και περισσότερες επιτυχίες.
Σε ανάμνηση του θανάτου των δύο αγωνιστών, το χωριό Τέχοβο μετονομάστηκε αργότερα Καρυδιά (το δέντρο απ' όπου απαγχονίστηκαν), ενώ το χωριό Βλάδοβο, όπου ενταφιάστηκαν έξω από την εκκλησία του Αγίου Δημητρίου, είναι ο σημερινός Άγρας. Η δράση και ο μαρτυρικός θάνατος του Καπετάν Άγρα ενέπνευσαν στην Πηνελόπη Δέλτα το γνωστό μυθιστόρημά της «Στα μυστικά του Βάλτου».
ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Τετάρτη 4 Ιουνίου 2008

TAJ MAHAL - ΤΑΤΖ ΜΑΧΑΛ

Τατζ Μαχάλ
Το Τάτζ Μαχάλ (Taj Mahal) είναι ένα περισπούδαστο κτιριακό συγκρότημα, μαυσωλείο που βρίσκεται στην Ινδία, κτισμένο στη νότια όχθη του ποταμού Γιαμούνα κοντά στη πόλη Άγκρα. Το μαυσωλείο αυτό ανήγειρε ο Μογγόλος Αυτοκράτορας (Σάχης) Τζαχάν προκειμένου να τιμήσει τη πολυαγαπημένη του σύζυγο Μουμτάζ Μαχάλ που πέθανε το 1631 κατά τη διάρκεια τοκετού.
Για την ανέγερσή του, που έγινε σε σχέδια ομάδας αρχιτεκτόνων από την Ινδία, το σημερινό Πακιστάν και άλλα μέρη της Ασίας, απασχολήθηκαν 20.000 εργάτες που ξεκίνησαν το 1632 δουλεύοντας καθημερινά, για να το ολοκληρώσουν το 1649. Πλην όμως για να ολοκληρωθούν όλα τα κτίσματα του συγκροτήματος χρειάστηκαν 22 χρόνια.
Η έκταση που καταλαμβάνει το κυρίως μαυσωλείο και όλο το συγκρότημα είναι ένα ορθωγόνιο με διαστάσεις 580×350 μέτρα, με τετράγωνο κήπο στο κέντρο που πλαισιώνεται από δύο άλλα μικρότερα επιμήκη κτίρια προσανατολισμένα κατά διεύθυνση Βορρά - Νότου. Επί της νότιας πλευράς του όλου συγκροτήματος βρίσκεται η κύρια πύλη του συγκροτήματος που είναι από ψαμμίτη. Η βόρεια πλευρά του συγκροτήματος περιλαμβάνει το Μαυσωλείο και καταλήγει στην όχθη του ποταμού Γιαμούνα. Δεξιά του Μαυσωλείου έχει ανεγερθεί τζαμί και αριστερά κτίριο ομοιόμορφο με το τζαμί, λεγόμενο τζαβάμπ, που διατηρεί την αισθητική αρχιτεκτονική ισορροπία. Το όλο συγκρότημα περικλείεται από ψηλό τειχικό περίβολο που φέρει ανά διαστήματα οκταγωνικούς πυργίσκους. Έξω δε από τον περίβολο αυτό και προς νότο βρίσκονται τα βοηθητικά κτίσματα της φρουράς καθώς και σταύλοι.
Χρωματικά το Μαυσωλείο είναι κτισμένο από λευκό μάρμαρο που έρχεται σε αντίθεση με τα δύο παραπλήσια κτίρια, το τέμενος και το τζαβάμπ, που είναι κτισμένα από κόκκινο ψαμμίτη. Το κυρίως κτίσμα του Μαυσωλείου βρίσκεται σε μαρμάρινο βάθρο ύψους 7 μέτρων ενώ σε κάθε πλευρά φέρει λοξές γωνιώδεις κατασκευές στις οποίες υπερέχει ανά μια τεράστια τοξοειδής πύλη ύψους 33 μέτρων. Εσωτερικά ο κυρίως χώρος του αποτελεί οκταγωνικό θάλαμο με ανάγλυφες διακοσμήσεις, στο κέντρο του οποίου βρίσκονται τα δύο κενοτάφια του Σάχη και της αγαπημ
ένης του Μαχάλ που περιβάλλονται από διάτρητο μαρμάρινο κιγκλίδωμα. Αμέσως μετά αυτών και στο επίπεδο του κήπου βρίσκονται οι πραγματικοί τάφοι τους. Το Τατζ Mαχάλ επιστέφεται από ένα διπλό θόλο (τρούλλο) βολβοειδούς μορφής από ίδιο λευκό υλικό.
Το Τατζ Μαχάλ σήμερα θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα αρχιτεκτονικά δημιουργήματα παγκοσμίως, και το μέγιστο της ινδομογγολικής αρχιτεκτονικής, το οποίο και περιλαμβάνεται στα Μνημεία της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Τρίτη 3 Ιουνίου 2008

ALEXANDER THE GREAT - ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

Αλέξανδρος ο Μέγας
Ο Μέγας Αλέξανδρος γεννήθηκε στην πρωτεύουσα της Μακεδονίας Πέλλα το 356 π.Χ., όταν ήταν βασιλιάς ο πατέρας του ο Φίλιππος Β’. Τη μητέρα του την έλεγαν Ολυμπιάδα και ήταν κόρη του βασιλιά των Μολοσσών της Ηπείρου, του Νεοπτόλεμου Α’.
Ανατράφηκε με μεγάλη φροντίδα. Τη γενική ευθύνη της ανατροφής του είχε αναλάβει ένας συγγενής της Ολυμπιάδας, ο Λεωνίδας, ο οποίος εφάρμοσε σπαρτιατικές μεθόδους διαπαιδαγώγησης. Έτσι, ο Αλέξανδρος σκληραγωγήθηκε από πολύ νωρίς, έμαθε να αντέχει στην πείνα, τη δίψα και την έλλειψη ύπνου, πράγματα που τον βοήθησαν αργότερα στις εκστρατείες του.
Παράλληλα, είχε και παιδαγωγούς που φρόντιζαν για την πνευματική του καλλιέργεια. Όταν ο Αλέξανδρος έγινε 13 ετών, ο πατέρας του επέλεξε για παιδαγωγό του τον Αριστοτέλη, τον γνωστό φιλόσοφο της αρχαιότητας. Ο Αριστοτέλης δίδαξε τον Αλέξανδρο φιλοσοφία, δηλαδή τη γνώση των φυσικών επιστημών.
Όταν ο Αλέξανδρος ήταν 20 χρονών, το 336 π.Χ., δολοφονήθηκε ο πατέρας του Φίλιππος Β’ και ο στρατός τον ανακήρυξε βασιλιά της Μακεδονίας.
Ο Αλέξανδρος κέρδισε τον σεβασμό των ελληνικών πόλεων και αναγνωρίστηκε “ηγεμόνας των Ελλήνων” στο συνέδριο των ελληνικών πόλεων (πλην της Σπάρτης) που συγκάλεσε ο ίδιος στην Κόρινθο και έτσι ηγήθηκε στην εκστρατεία στη Μικρά Ασία που είχε στόχο την απελευθέρωση των ελληνικών πόλεων από τον περσικό ζυγό.
Την άνοιξη του 334 π.Χ., ο Αλέξανδρος ξεκίνησε την εκστρατεία κατά των Περσών και μέσα σε 10 χρόνια ελευθέρωσε τις ελληνικές πόλεις και την Αίγυπτο από τους Πέρσες. Κατέλυσε ολοκληρωτικά το περσικό κράτος και νίκησε όλους τους ηγεμόνες από τον Καύκασο μέχρι τον Ινδό ποταμό.
Το 327 π.Χ. η αυτοκρατορία, πλέον, του Μεγάλου Αλεξάνδρου απλωνόταν από την Ελλάδα μέχρι τις Ινδίες.
Ο Πλούταρχος αναφέρει ότι ο Αλέξανδρος ίδρυσε 70 πόλεις - αριθμός που θεωρείται υπερβολικός από άλλους συγγραφείς. Όλοι πάντως συμφωνούν ότι ίδρυσε τουλάχιστον 16 Αλεξάνδρειες, αρκετές από τις οποίες επιζούν μέχρι σήμερα, αν και με αλλαγμένο όνομα.
Στις πόλεις αυτές εγκαθιστούσε μακεδόνες στρατιώτες με την υποχρέωση να παντρευτούν ντόπιες γυναίκες. Ο ίδιος ο Αλέξανδρος παντρεύτηκε τρεις φορές με “βάρβαρες”. Η πρώτη του σύζυγος ήταν η πανέμορφη Ρωξάνη, κόρη του βασιλιά της Παραιτακηνής (του σημερινού Τατζικιστάν) Οξυάρτη. Η δεύτερη ήταν η κόρη του Δαρείου Γ’, η Στάτειρα και η Τρίτη η Παρύσατις, που ήταν κόρη του βασιλιά της Περσίας Αρταξέρξη του Ώχου.
Στο ταξίδι της επιστροφής του στην πατρίδα και φτάνοντας στη Βαβυλώνα, ο Αλέξανδρος αρρώστησε από πυρετό και πέθανε. Ήταν μόνο 33 ετών, το 323 π.Χ. Το σώμα του μεταφέρθηκε στην Αλεξάνδρεια, τη μεγάλη πόλη που είχε ιδρύσει στην Αίγυπτο και ετάφη σε μεγαλοπρεπή τάφο.
Παιδί ακόμα, ο Αλέξανδρος δάμασε ένα μεγαλόσωμο και ατίθασο άλογο, τον Βουκεφάλα, που κανένας μέχρι τότε δεν είχε καταφέρει να υποτάξει. Το περίφημο αυτό άλογο, που ήταν το αγαπημένο του Αλέξανδρου, το είχε μαζί του μέχρι τις Ινδίες. Όταν ο Βουκεφάλας πέθανε, ο Αλέξανδρος έκτισε μία πόλη πάνω από το μέρος που έθαψε το άλογο και την ονόμασε Βουκεφάλια. Η πόλη έχει χαθεί, αλλά πιστεύεται ότι βρισκόταν κάπου στο σημερινό Πακιστάν.

ΑΠΟ ΤΟ www.e-child.gr

Δευτέρα 2 Ιουνίου 2008

AJAX - PANATHINAIKOS 1971 - ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ ΓΟΥΕΜΠΛΕΙ

2 Ιουνίου 1971
Τελικός Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ομάδων Ευρώπης
ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ - ΑΓΙΑΞ
Το έπος του "Γουέμπλεϊ"
Σαν σήμερα στις 2 Ιουνίου του 1971 ο Παναθηναϊκός έγινε η πρώτη ελληνική ομάδα που συμμετείχε σε τελικό ευρωπαϊκής ποδοσφαιρικής διοργάνωσης. Οι "πράσινοι" ξεπερνώντας τα εμπόδια της Ζενές Ες, της Σλόβαν Μπρατισλάβας, της Έβερτον, και του Ερυθρού Αστέρα, έφτασαν στον μεγάλο τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, όπου αντιμετώπισαν τον Αγιαξ στο "Γουέμπλεϊ". Το αποτέλεσμα δεν ήταν το ιδανικό (ήττα με 2-0), ωστόσο κανείς δεν θα ξεχάσει το σπουδαίο κατόρθωμα της ομάδας του "τριφυλλιού". Στο δρόμο για τον τελικό, ο Παναθηναϊκός πέτυχε συνολικά 16 γκολ και δέχθηκε 10. Τα 10 από τα γκολ του σημείωσε ο Αντώνης Αντωνιάδης, που αναδείχθηκε και πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης. Στις εγχώριες διοργανώσεις, ο Παναθηναϊκός δεν τα πήγε καλά, μετά μάλιστα από συνεχόμενα πρωταθλήματα (1969 και 1970). Στο πρωτάθλημα τερμάτισε τρίτος, με πρώτη την ΑΕΚ, ενώ το Κύπελλο κατέκτησε ο Ολυμπιακός, με τον Παναθηναϊκό να αποκλείεται στον προημιτελικό γύρο από τον ΠΑΟΚ.2 Ιουνίου 1971, ημερομηνία - ορόσημο για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο Παναθηναϊκός αντιμετωπίζει τον Αγιαξ, των Ρίνους Μίχελς και Γιόχαν Κρόϊφ, την ομάδα - μοντέλο, που θα κυριαρχήσει τα επόμενα χρόνια στην Ευρώπη. Με τη συμπαράσταση χιλιάδων οπαδών στο μεγαλοπρεπές "Γουέμπλεϊ", "πάλεψε" όσο μπορούσε, αλλά η διαφορά δυναμικότητας από την ομάδα του Αμστερνταμ ήταν εμφανής. "Παρότι δεν σηκώσαμε το Κύπελλο, νιώσαμε όλοι υπερήφανοι. Είχαμε πετύχει έναν άθλο. Το όνομα της χώρας μας ακούστηκε σε όλη τη Γη. Μακάρι να ξαναβρεθεί κι άλλη ελληνική ομάδα, να πετύχει αυτό τον θρίαμβο", τόνισε ο "στρατηγός" του Παναθηναϊκού, Μίμης Δομάζος.