ΔΙΕΘΝΕΣ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ

Διεθνές Αεροδρόμιο Ελληνικού
To Διεθνές Αεροδρόμιο Ελληνικού ή απλά Ελληνικό (επισήμως Κρατικός Αερολιμένας Αθηνών) ήταν το διεθνές αεροδρόμιο της Αθήνας για εξήντα περίπου χρόνια μέχρι το 2001 οπότε και έκλεισε, αντικαθιστούμενο από το Διεθνές Αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος. Ο κωδικός του κατά την IATA ήταν ATH, που τώρα χρησιμοποιείται από το Αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος, ενώ ο κωδικός του κατά τον ICAO ήταν LGAT (ο οποίος δεν μεταφέρθηκε στο Αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος). Το πολιτικό αεροδρόμιο είχε δύο τερματικούς σταθμούς (terminal), ο δυτικός για τις Ολυμπιακές Αερογραμμές (τότε ακόμα «Ολυμπιακή Αεροπορία») και ο ανατολικός για τις διεθνείς πτήσεις. Ένας επιπλέον τερματικός σταθμός ήταν αυτός της Αμερικανικής Βάσης του Ελληνικού. Βρισκόταν στην περιοχή του Ελληνικού.
Ιστορία
Το αεροδρόμιο άρχισε να κατασκευάζεται το 1938 στη περιοχή Χασάνι, με διάδρομο προσγειώσεως 1.800 μέτρων μετά από απαλλοτρίωση τμημάτων των τότε κοινοτήτων Κομνηνών και Ελληνικού. Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος όμως δεν επέτρεψε την ολοκλήρωσή του. Κατά τη περίοδο δε της Γερμανο-Ιταλικής κατοχής επίσπευσαν οι Γερμανοί την επέκτασή του για δικούς τους σκοπούς. Αντίθετα η συμμαχική αεροπορία επεδίωξε να παρεμοδίσει τη συμπλήρωσή του με συνέπεια επί σειράς επιδρομών, κυρίως νυκτερινών βομβαρδισμών προς αποφυγή θυμάτων εκ των εργαζομένων εκεί Ελλήνων. Από τους βομβαρδισμούς εκείνους είχαν προκληθεί πολλές ζημιές ακόμη και στους παρακείμενους οικισμούς. Κατά την αποχώρησή τους όμως οι Γερμανοί κατέστρεψαν και υπονόμευσαν τους διαδρόμους του.
Μετά τη λήξη όμως του πολέμου οι ζημιές αυτές επιδιορθώθηκαν και το 1950 το αεροδρόμιο απέκτησε και δεύτερο διάδρομο με μήκος 2.250 μέτρων ενώ ο πρώτος αυξήθηκε και αυτός στα 2.250 μέτρα. Το 1958 ο κύριος διάδρομος αυξήθηκε πάλι, με μήκος τα 3.000 μέτρα. Το 1969 εγκαινιάστηκε ο Ανατολικός Αεροσταθμός, ο οποίος είχε σχεδιαστεί από τον γνωστό Φινλανδό αρχιτέκτονα Έρο Ζάρινεν. Τη δεκαετία του 1970 ο κυρίως διάδρομος επιμηκύνθηκε στα 3.500 μέτρα, ενώ το 1976 η Ελληνική Κυβέρνηση ανέθεσε σε Κοινοπραξία της Aeroports de Paris και του Αεροδρομίου της Φρανκφούρτης την επιλογή της κατάλληλης τοποθεσίας για την μεταφορά του αεροδρομίου, παρόλο ότι υπήρχε πολύ καλλίτερη μελέτη από τον Δοξιάξη. Η τοποθεσία που επιλέχθηκε τελικά ήταν τα Σπάτα αλλά η κατασκευή αναβλήθηκε. Την δεκαετία του 1990 το αεροδρόμιο εξυπηρετούσε περίπου δέκα με δώδεκα εκατομμύρια επιβάτες το χρόνο.
Μετά το κλείσιμο
Μετά το κλείσιμο του, στο αεροδρόμιο, λόγω των Ολυμπιακών αγώνων του 2004 κατασκευάστηκαν δύο γήπεδα μπέηζμπολ χωρητικότητας 8.700 και 4.000 θέσεων το καθένα, ένα Κέντρο Κάνοε-Καγιάκ Σλάλομ, ένα κλειστό γήπεδο 14.100 θέσεων και μία αίθουσα Ξιφασκίας 5.000 θέσεων. Επίσης εκεί κατασκευάστηκε αμαξοστάσιo του τραμ της Αθήνας και του ΟΑΣΑ (ΕΘΕΛ). Μετά το τέλος των ολυμπιακών αγώνων έγινε μελέτη για την μελλοντική εκμετάλευση του χώρου όπου και αποφασίστηκε η κατασκευή του Μητροπολιτικού Πάρκου του Ελληνικού έκτασης 4.000 στρεμμάτων.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ