BATTLE OF ISSUS - Η ΜΑΧΗ ΣΤΗΝ ΙΣΣΟ

Η μάχη στην Ισσό
Στην πεδιάδα της Ισσού, τον Νοέμβριο του έτους 333 π.Χ., έλαβε χώρα μια απ’ τις σημαντικότερες μάχες του ένδοξου Έλληνα Στρατηλάτη. Ο Μέγας Αλέξανδρος, που από καιρό είχε πληροφορηθεί την άφιξη του Δαρείου στους Σώχους της Συρίας, διέσχισε την παραλιακή πεδιάδα της Ισσού, σχεδιάζοντας να βαδίσει εναντίον των Περσών από νότια, δια μέσου των Συριακών Πυλών. Η καθυστέρηση όμως του Μακεδόνα βασιλιά στην Ταρσό, εξαιτίας της αρρώστιας του, παρέσυρε τον Δαρείο στην απόφαση να σπεύσει να τον συναντήσει στο στενότατο για τον στρατό του σημείο της Ισσού, με αποτέλεσμα να βρεθεί στα νώτα των Ελλήνων, οι οποίοι ήδη βρίσκονταν στη Μυρίανδρο. Ο στρατός του Δαρείου ανερχόταν σε 500.000 - 600.000 Πέρσες, Μήδους, Σκύθες, Χαλδαίους, Αρμένιους, αλλά και Έλληνες μισθοφόρους (30.000). Ο Αλέξανδρος εκμεταλλεύτηκε το στρατηγικό σφάλμα των Περσών και, γυρίζοντας πίσω με ένα μεγαλοφυές σχέδιο, διέταξε τα στρατεύματα του, μόλις πλησιάσουν την παράταξη του Δαρείου, να γονατίσουν και να μείνουν με τα χέρια τους στο χώμα, ωσάν να προσκυνούν. Το τέχνασμα του Αλέξανδρου απέδωσε, γιατί οι Πέρσες ψυχολογικά προετοιμασμένοι για μάχη, όταν είδαν τους Έλληνες να γονατίζουν και να τους προσκυνούν, απώλεσαν την πολεμική τους ορμή και σάστισαν. Ο Δαρείος πίστεψε ότι κέρδισε τον πόλεμο χωρίς μάχη. Οι Μακεδόνες όμως σηκώθηκαν και επιτέθηκαν με ανδρεία και ορμή εναντίον των εχθρών, οι οποίοι ευρεθέντες ψυχολογικά άοπλοι ηττήθηκαν κατά κράτος. Κατά τη διάρκεια της μάχης, οι Πέρσες έχασαν 100.000 πεζούς και 10.000 ιππείς, ενώ οι απώλειες των Μακεδόνων ήταν μόνο 300 πεζοί και 150 ιππείς. Η μεγαλοπρέπεια του νου και του χαρακτήρα του Μεγάλου Αλέξανδρου, ο οποίος πολέμησε ατρόμητα, εκθέτοντας τον εαυτό του σε κίνδυνο και προκαλώντας τον θαυμασμό και την εμπιστοσύνη των στρατιωτών του, φαίνεται και στη συμπεριφορά του προς την αιχμάλωτη βασιλική οικογένεια, καθώς υποχρέωσε τους Έλληνες να μεταχειρίζονται τα μέλη της ανάλογα με τη θέση τους στην ιεραρχία της περσικής αυλής.
ΑΠΟ ΤΟ http://www.e-e-e.gr/