ELSA MAXWELL - ΕΛΣΑ ΜΑΞΓΟΥΕΛ

Έλσα Μάξγουελ
Η Έλσα Μάξγουελ (Αγγλικά: Elsa Maxwell) (24 Μαΐου 1883 - 1 Νοεμβρίου 1963) ήταν Αμερικανίδα δημοσιογράφος, συγγραφέας, τραγουδοποιός και ραδιοφωνική παραγωγός, η οποία καθιερώθηκε ως επαγγελματίας διοργανώτρια κοσμικών εκδηλώσεων.
Γεννήθηκε στο Κέοκουκ της Αϊόβα στις 24 Μαΐου 1883 αλλά μετακόμισε στην Καλιφόρνια σε πολύ μικρή ηλικία. Εγκατέλειψε το σχολείο στα 14 για να εργαστεί ως πιανίστρια στο θέατρο, αν και ποτέ δεν είχε παρακολουθήσει μαθήματα μουσικής. Μέχρι το 1905 ήταν μέλος σε ένα θίασο για έργα του Σαίξπηρ, κατόπιν πέρασε στην επιθεώρηση και τελικά βρέθηκε στα νυχτερινά μαγαζιά της Νότιας Αφρικής.
Στα ταξίδια της συνάντησε σημαντικούς ανθρώπους και άρχισε να παραβρίσκεται σε κοινωνικές εκδηλώσεις τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και στην Ευρώπη. Μέχρι το τέλος του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου οργάνωνε δεξιώσεις για εστεμμένους και διασημότητες σε όλη την Ευρώπη. Καθιερώθηκε ως η καλύτερη οικοδέσποινα το 1919 όταν οργάνωσε ένα έξοχο γεύμα στο ξενοδοχείο Ritz στο Παρίσι για τον Άρθρουρ Μπάλφουρ, Γραμματέα του Αγγλικού Υπουργείου Εξωτερικών. Αργότερα οργάνωσε τους Διεθνείς Αγώνες Μηχανοκίνητων Σκαφών στο Λίντο της Βενετίας και βοήθησε τον Πρίγκιπα του Μονακό στον προγραμματισμό των κοινωνικών του υποχρεώσεων.
Τα πάρτυ της Μάξγουελ έμειναν στην ιστορία όχι μόνο για τους διάσημους καλεσμένους της αλλά και για τις καινοτομίες που επινόησε στη διασκέδασή τους. Έχε εφεύρει απλά παιχνίδια που έπαιζαν οι καλεσμένοι τα οποία ήταν αρκετά δημοφιλή στη δεκαετία του '30. Αγαπούσε πολύ τα πάρτυ με θέμα τα κοστούμια, και συχνά απαιτούσε από τους άνδρες καλεσμένους της να φορούν γυναικεία ρούχα και το αντίθετο.
Η Έλσα Μάξγουελ επέστρεψε στην Νέα Υόρκη στις αρχές του 1930 και μετακόμισε στο Χόλιγουντ το 1938. Εκεί διαφοροποίησε τη καριέρα της γράφοντας και παίζοντας σε όχι και τόσο επιτυχείς κινηματογραφικές παραγωγές, γράφοντας τέσσερα βιβλία, αρθρογραφώντας, κάνοντας εκπομπές στο ραδιόφωνο («Elsa Maxwell's Party Line»), συνθέτοντας περίπου 80 τραγούδια, και δίνοντας ομιλίες. Αργότερα έκανε εμφανίσεις στην εκπομπή του Τζακ Πάαρ «Tonight». Και βέβαια συνέχισε να οργανώνει πάρτυ για εξέχουσες προσωπικότητες.
Η Έλσα Μάξγουελ, η οποία δεν παντρεύτηκε ποτέ, συνήθιζε να λέει για την ζωή της ότι «δεν ήταν κακή για μια κοντή, χοντρή, ερασιτέχνη πιανίστρια από το Κέοκουκ της Αϊόβα, χωρίς χρήματα και υπόβαθρο, που αποφάσισε να γίνει ένας μύθος και έκανε ακριβώς αυτό».
Πέθανε στη Νέα Υόρκη την 1η Νοεμβρίου 1963.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

STUDS TERKEL - ΣΤΑΝΤΣ ΤΕΡΚΕΛ

Σταντς Τέρκελ
(Νέα Υόρκη, 16 Μαίου 1912 – Σικάγο, 31 Οκτωβρίου 2008)

Ο Σταντς Τέρκελ ήταν συγγραφέας, ιστορικός, ηθοποιός, τηλεοπτικός και ραδιοφωνικός παραγωγός, μα πάνω απ’ όλα υπήρξε θρύλος της αμερικανικής δημοσιογραφίας και ο χρονογράφος της «προφορικής ιστορίας» των ΗΠΑ. Ήταν «ένας εθνικός θησαυρός. Τα κείμενά του, οι ραδιοφωνικές εκπομπές του και οι συνεντεύξεις του φώτισαν το τι σήμαινε να είσαι Αμερικανός στον 20ό αιώνα», δήλωσε ο γερουσιαστής του Οχάιο για τον Τέρκελ, ο οποίος μεγάλωσε και δούλεψε στο Σικάγο και είχε πει πως θα ήθελε να ζήσει αρκετά για να δει τον Ομπάμα πρόεδρο. Ο Σταντς είχε συμμετάσχει σε πικετοφορίες μαζί με τον Ομπάμα και είχε ενθουσιαστεί όταν, το 2004, ο νεαρός πολιτικός εξελέγη στη Γερουσία των ΗΠΑ. Του ζητούσε όμως να μην ξεχάσει τις ρίζες του ως ακτιβιστή. «Ο Ομπάμα δεν μπορεί να είναι μετριοπαθής!», είχε δηλώσει σε μια από τις τελευταίες συνεντεύξεις του. «Πρέπει να θυμάται από πού έρχεται! Πρέπει να τον πιέσουμε γι΄ αυτό!». Κυρίως για να προωθήσει ένα «Νιου Ντιλ»: «Η ελεύθερη αγορά πρέπει να ρυθμιστεί. Το Νιου Ντιλ του Ρούζβελτ έκανε ακριβώς αυτό και προσέφερε δουλειές. Η κυβέρνηση οφείλει να το κάνει. Χρειαζόμαστε περισσότερη ρύ-θμι-ση». Στρατευμένος στην Αριστερά, ο Τέρκελ ψήφιζε συνήθως τα «αουτσάιντερ»- από τον «Φάιτιν» Μπομπ Λα Φολέτ στις εκλογές του 1924 ώς τον Ντένις Κούτσινιτς το 2002. «Δεν προφασίζομαι αντικειμενικότητα, δεν υπάρχει τέτοιο ζώο, αν και παίζουμε κυνηγώντας το», έγραφε στον πρόλογο του βιβλίου του «Το μεγάλο ρήγμα», μια πολύ επικριτική περιγραφή της περιόδου Ρήγκαν. Έγραψε σπουδαία βιβλία για τις ζωές απλών ανθρώπων - νοικοκυρών, εργατών, περιθωριακών-, όχι μόνον επειδή οι ιστορίες τους ήταν γοητευτικές, αλλά και επειδή ήθελε να ξεκινήσει μια συζήτηση για τις τάξεις. Το 1984 κέρδισε το Πούλιτζερ για το βιβλίο του «Ο καλός πόλεμος», μια προφορική ιστορία του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου διατυπωμένη από απλούς ανθρώπους, την οποία θέλησε να γράψει για να θυμίσει στις νεώτερες γενιές ότι η Αμερική ενώθηκε κάποτε για να πολεμήσει τον φασισμό. «Αυτό που μου προκαλεί φρίκη είναι η λησμοσύνη», είχε δηλώσει. «Ο Γκορ Βιντάλ χρησιμοποιεί τη φράση Ηνωμένες Πολιτείες της Αμνησίας. Εγώ λέω Ηνωμένες Πολιτείες του Αλτσχάιμερ. Γιατί αυτό που συνέβη χθες, σήμερα έχει ξεχαστεί». Με το μαγνητοφωνάκι του, ο Τέρκελ πήρε στη διάρκεια της ζωής του συνεντεύξεις από χιλιάδες ανθρώπους, διάσημους αλλά κυρίως απλούς- «ήταν ένας Αλέξις ντε Τοκβίλ με μαγνητόφωνο», έγραψαν γι΄ αυτόν οι «Τάιμς» του Λονδίνου. Στην εποχή του Μακάρθυ χαρακτηρίστηκε «κόκκινος» και μπήκε στη μαύρη λίστα, όμως η ραδιοφωνική εκπομπή του ήταν τόσο δημοφιλής ώστε ουδέποτε διακόπηκε. Για το αριστερό αμερικανικό περιοδικό «Τhe Νation», «η αλήθεια είναι πως χρειαζόμαστε κι άλλους Σταντς Τέρκελ, αλλά δεν θα υπάρξει ποτέ ένας άλλος όπως αυτός».
ΑΠΟ ΤΟ http://www.tanea.gr/

ΒΛΑΣΗΣ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ

Βλάσης Γαβριηλίδης
Ο Βλάσης Γαβριηλίδης (1848-1920) θεωρείται ο «πατέρας» της δημοσιογραφίας της Σύγχρονης Ελλάδας.
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και σπούδασε στη Μεγάλη σχολή του Γένους ενώ στη συνέχεια με έξοδα του μεγαλέμπορα Σίνα σπούδασε φιλολογία και πολιτικές επιστήμες στην Λειψία της Γερμανίας. Το 1868 δημοσίευσε μια σειρά άρθρων με τίτλο «Γενική ιστορία της Ελληνικής τραγωδίας» στο περιοδικό Επτάλοφος ενώ στη συνέχεια εξέδωσε την εφημερίδα Μεταρρύθμισις. Το 1878 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα ύστερα από την εκδίωξη του από τις τουρκικές αρχές.
Στην Αθήνα συνεργάστηκε με τον Κλεάνθη Τριανταφύλλου για την έκδοση του πολιτικοσατυρικού περιοδικού «Ραμπαγάς» και δύο χρόνια αργότερα εξέδωσε το δικό του περιοδικό «Μη χάνεσαι». Την 1η Νοεμβρίου του 1883 μετέτρεψε το περιοδικό στην καθημερινή εφημερίδα «Ακρόπολις». Ήταν προσωπικός φίλος του Χαρίλαου Τρικούπη, τον οποίο όμως από το 1890 και μετά τον πολέμησε μέσα από τις στήλες του. Την περίοδο εκείνη στήριξε τον Γεώργιο Α΄, τον οποίο ενθάρρυνε να συγκεντρώσει όλες τις εξουσίες στα χέρια του. Από το 1909, δηλαδή μετά από το κίνημα στο Γουδί, μέχρι και τον θάνατο του, ο Γαβριηλίδης υποστήριξε θερμά την πολιτική του Ελευθέριου Βενιζέλου. Διατηρούσε στενές σχέσεις με τον Κωστή Παλαμά, τον οποίο μάλιστα είχε παντρέψει. Επίσης είχε εκδώσει το νεανικό περιοδικό «Νέα Γενεά».
Το τυπογραφείο της εφημερίδας του υπήρξε πολλές φορές στόχος αντιπάλων, όπως και συνέβη στα γεγονότα που έμειναν γνωστά ως Ευαγγελικά. Ο Γαβριηλίδης προοδευτικός και υποστηρικτής της δημοτικής γλώσσας δεν δίστασε να ξεκινήσει σειρά άρθρων με μετάφραση των Ευαγγελίων στην δημοτική. Εξοργισμένοι υποστηρικτές της διατήρησης της γλώσσας των Ευαγγελίων αντέδρασαν με αποτέλεσμα να αναγκαστεί να σταματήσει τη δημοσίευση και να ζητήσει συγγνώμη από τους φοιτητές που πρώτοι είχαν αντιδράσει, αφού όμως ο όχλος είχε καταστρέψει τα γραφεία της εφημερίδας.
Απεβίωσε στις 12 Απριλίου του 1920 στην Αθήνα.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

ΕΛΛΗ ΣΤΑΗ

Έλλη Στάη
Η Έλλη Στάη γεννήθηκε στις 25 Μαρτίου 1954 στην Αθήνα. Είναι Ελληνίδα δημοσιογράφος και τηλεοπτική παρουσιάστρια ειδήσεων.
Η καταγωγή της είναι από τη Λευκάδα. Είναι απόφοιτη του Αρσακείου. Σπούδασε Νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και πολιτικές επιστήμες στη Γαλλία. Για λίγο διάστημα άσκησε κανονικά τη δικηγορία. Ξεκίνησε ως δημοσιογράφος στις εφημερίδες Αυγή, Μεσημβρινή και Ακρόπολη. Εκεί έκανε και το πρώτο της πρωτοσέλιδο, εξασφαλίζοντας αποκλειστική συνέντευξη από τον "μύθο" της Fiat Τζιάνι Ανιέλι.
Την τηλεοπτική της καριέρα ξεκίνησε στην ΕΡΤ παρουσιάζοντας το κεντρικό δελτίο ειδήσεων μαζί με τον Τέρενς Κουΐκ μέχρι το 1989. Έχει συνεργαστεί με το ραδιόφωνο του Flash ως ανταποκρίτρια για ευρωπαϊκά θέματα στις Βρυξέλλες και τον Αθήνα 9,84.
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα το 1993 συνεργάστηκε με τον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ παρουσιάζοντας το κεντρικό δελτίο ειδήσεων. Πρώτη η Έλλη Στάη μαζί με τον δημοσιογράφο Σταμάτη Μαλέλη, εγκαινίασε στην ελληνική τηλέοραση τα "τηλεοπτικά παράθυρα" στα δελτία ειδήσεων. Στη συνέχεια συνεργάστηκε με το Mega Channel παρουσιάζοντας την ενημερωτική εκπομπή "Ελλήσποντος". Για 2 χρόνια εργάστηκε στο Star Channel παρουσιάζοντας το κεντρικό δελτίο ειδήσεων.
Από το 1999 παρουσίαζε στον ΑΝΤ1 την εκπομπή "Με τα μάτια της Έλλης". Παράλληλα εργάστηκε στο ραδιοφωνικό σταθμό Flash ως παραγωγός της εκπομπής "Ελλιγμοί".
Για 3 χρόνια είχε αναλάβει και την παρουσίαση του κεντρικού δελτίου ειδήσεων του ΑΝΤ1. Από τις 11 Σεπτεμβρίου 2006, έως και τις 3 Οκτωβρίου 2006, το παρουσίαζε από κοινού με τον δημοσιογράφο Νίκο Ευαγγελάτο. Στις 4 Οκτωβρίου 2006 η δημοσιογράφος υπέβαλε την παραίτησή της από τον ΑΝΤ1.
Από τον Φεβρουάριο ως τον Ιούνιο του 2007 η Έλλη Στάη "επέστρεψε" στον τηλεοπτικό σταθμό Mega Channel ως βασικό μέλος των δημοσιογράφων / σχολιαστών του κεντρικού δελτίου ειδήσεων (με την Όλγα Τρέμη) καθώς και με εβδομαδιαία πολιτική/ενημερωτική εκπομπή με τίτλο "Έλλη".
Από τις 20 Ιουλίου 2007 η Έλλη Στάη ανήκει επίσημα στον τηλεοπτικό σταθμό Alpha tv και από τις 28 Ιανουαρίου μέχρι και το καλοκαίρι του 2008 ήταν η κεντρική παρουσιάστρια του δελτίου ειδήσεων.Στο συμβόλαιο της περιλαμβάνεται και η παρουσίαση της εβδομαδιαίας εκπομπής "PERSONA GRATA" που προβαλλόταν κάθε Δευτέρα τα μεσάνυχτα αλλά διεκόπη λόγω υποχρεώσεων για το κεντρικό δελτίο ειδήσεων.
Έχει συνεργαστεί με τα περιοδικά "Diva" και "Penthouse" και την εφημερίδα "Επενδυτής".
Η Έλλη Στάη, κόρη του βουλευτή της Ένωσης Κέντρου Μάρκου Τσαρλαμπά, είναι το γένος Τσαρλαμπά. Ο τελευταίος ήταν απόγονος του Οδυσσέα Ανδρούτσου, ήρωα της Επανάστασης του 1821. Η πρόγονος της δε Ακριβή Τσαρλαμπά ήταν σύζυγος του Ανδρέα Ανδρούτσου και μητέρα του Οδυσσέα Ανδρούτσου. Η μητέρα της Έλλης Στάη, Ρενέ Τσαρλαμπά, έχει διατελέσει διευθύντρια πολιτικών γραφείων μεταξύ των οποίων και του Αναστάσιου Πεπονή. Έχει έναν αδελφό τον Σπύρο,που εχει γιο τον Μάρκο.
Το επίθετο "Στάη" κράτησε από τον πρώτο της γάμο με τον δικηγόρο Νίκο Στάη. Από τον δεύτερο γάμο της με τον δημοσιογράφο Δημήτρη Κατσίμη απέκτησε ένα γιο, τον Μάρκο (30 Ιουλίου 1984).
Από τις 17 Απριλίου του 2000 και για εφτά χρόνια ήταν παντρεμένη (με πολιτικό γάμο στο Δημαρχείο της Αθήνας υπό τον τότε Δήμαρχο Δημήτρη Αβραμόπουλο και κουμπάρα την Ελένη Κόκκαλη) με τον πρώην διοικητή της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος και πρώην Ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ, Στέλιο Παναγόπουλο με τον οποίο χώρισε το Νοέμβριο του 2006.
Σύζυγος της είναι ο επιχειρηματίας Μιχάλης Γουλανδρής (πρώην σύντροφος της δημοσιογράφου Όλγας Τρέμη) με τον οποίο παντρευτήκαν στις 5 Ιουνίου του 2008 στο Δημαρχείο Βουλιαγμένης σε στενό οικογενειακό κύκλο.
Πρόσφατη (Δεκέμβριος 2009) επαγγελματική ενασχόληση της είναι η δημιουργία της προσωπικής της ιστοσελίδας στο διαδίκτυο Ellispoint.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

DIETRICH ECKART - ΝΤΙΤΡΙΧ ΕΚΑΡΤ

Ντίτριχ Έκαρτ
Ο Ντίτριχ Έκαρτ (23 Μαρτίου 1868 - 26 Δεκεμβρίου 1923) ήταν Γερμανός δημοσιογράφος, φίλος και σημαντικός σύντροφος του Αδόλφου Χίτλερ, τον οποίο βοήθησε στην άνοδό του.
Ο Έκαρτ γεννήθηκε στο Νόιμαρκτ στο Άνω Παλατινάτο της Γερμανίας. Αφού εγκατέλειψε τις σπουδές Ιατρικής που πραγματοποιούσε στο Μόναχο, μεταβαίνει το 1899 στο Βερολίνο, όπου αποτυγχάνει σαν ποιητής και δραματουργός. Το 1913 επιστρέφει στο Μόναχο. Εκεί γίνεται μέλος της ακροδεξιάς "Εταιρείας της Θούλης" (Thule-Gesellschaft), για την οποία γράφει και δημοσιεύει άρθρα με ακροδεξιό και αντισημιτικό περιεχόμενο.Το σύνθημα των Ναζί "Ξύπνα Γερμανία!" (Deutschland erwache!) είναι δική του επινόηση. Το 1920 γίνεται συντάκτης της κομματικής εφημερίδας του Χίτλερ "Λαϊκός Παρατηρητής" (Völkischer Beobachter). Ενάμιση μήνα μετά από το Πραξικόπημα του Χίτλερ παθαίνει συγκοπή και πεθαίνει στο Μπερχτεσγκάντεν στις 26 Δεκεμβρίου του 1923.
Το 1924 ο Χίτλερ δημοσιεύει το βιβλίο του "Mein Kampf", το οποίο αφιερώνει στον Ντίτριχ Έκαρτ. Το 1936 τον τιμά δίνοντας σε μια εγκατάσταση του Ολυμπιακού Σταδίου του Βερολίνου το όνομά του.
Δημοσιεύσεις
Μονογραφίες:
1915: Heinrich der Hohenstaufe.
1924:Der Bolschewismus von Moses bis Lenin. Zwiegespräche zwischen Hitler und mir.
Σε Εφημερίδες:
Auf gut deutsch (1918-20)
Völkischer Beobachter (1920- †)
ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

INDRO MONTANELLI - ΙΝΤΡΟ ΜΟΝΤΑΝΕΛΙ

Ίντρο Μοντανέλι
(22 Απριλίου 1909 - 22 Ιουλίου 2991)
Τη δεκαετία του 1940 έτρεχε στα μέτωπα του ελληνοϊταλικού πολέμου. Τη δεκαετία του 1970 οι Ερυθρές Ταξιαρχίες τον είχαν πυροβολήσει. Στη δεκαετία του 1990 είχε σφαχτεί με τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Σήμερα, η ιταλική δημοκρατία τον τιμά. Αναγνωρίζει την ευφυΐα, το σθένος, την πένα του σπουδαίου δημοσιογράφου Ιντρο Μοντανέλι, κυκλοφορώντας ένα γραμματόσημο αφιερωμένο στα 100 χρόνια από τη γέννησή του.
Τα ρεπορτάζ του Μοντανέλι από το αλβανικό μέτωπο έγραψαν ιστορία. Πήγε κι ήρθε αρκετές φορές, έστειλε πληθώρα ανταποκρίσεων, δεν έπαψε ποτέ να πιστεύει ότι ήταν ένας άδικος για την Ελλάδα πόλεμος.
Πολλά χρόνια μετά είχε δηλώσει στην ΕΡΤ και στον συνάδελφο Δημήτρη Δεληολάνη ότι δεν υπήρχε περίπτωση να κερδίσει η Ιταλία, γιατί οι στρατιώτες της δεν είχαν ηθικό έρεισμα -σε αντίθεση με τους έλληνες φαντάρους, που και έρεισμα είχαν, και δίκιο. Ο φιλελληνισμός του Μοντανέλι επεκτάθηκε αργότερα στη συγγραφή τόμων ολόκληρων για την αρχαία Ελλάδα, που γνώρισαν μεγάλη επιτυχία.
Οσο για τη σύγκρουσή του με τον Μπερλουσκόνι, προέκυψε το 1994, όταν ο «καβαλιέρε» αποφάσισε να κατέβει στην πολιτική. Ηταν τότε ιδιοκτήτης της εφημερίδας «Il Giornale», με διευθυντή τον Μοντανέλι. Ζήτησε, λοιπόν, από τους συντάκτες του φύλλου να «πάρουν κεφάλια» ενόψει εκλογών και ο Μοντανέλι παραιτήθηκε οργισμένος. Μπορεί να ήταν βαθύτατα συντηρητικός και χαρακτηρισμένος δεξιός, αλλά υπηρετικό προσωπικό δεν έγινε ποτέ...
ΑΠΟ ΤΟ http://www.enet.gr/

ΜΑΛΒΙΝΑ ΚΑΡΑΛΗ

Μαλβίνα Κάραλη
Η Μαλβίνα Κάραλη (3 Φεβρουαρίου 1954 - 7 Ιουνίου 2002) ήταν ελληνίδα συγγραφέας, σεναριογράφος, δημοσιογράφος και τηλεοπτική περσόνα. Γεννήθηκε στον Πειραιά και καταγόταν από τα Ψαρρά το πραγματικό της όνομα ήταν Μαρία-Ελένη Σακκά.
Απόφοιτη του Αρσάκειου. Σπούδασε κυβερνητική στο Παρίσι. Εργάστηκε επί χρόνια σαν δημοσιογράφος σε εφημερίδες όπως η Απογευματινή και η Ελευθεροτυπία και σαν αρθογράφος στα περιοδικά Φαντάζιο, Επίκαιρα, Γυναίκα, Κλίκ, 01, με στήλες που άφησαν εποχή όπως το Επ΄Αυτοφόρω (Γυναίκα) και "Σαββατογεννημένη" (στο περιοδικό Symbol της εφημερίδας Επενδυτής, άρθρα που κυκλοφόρησαν μετά το θάνατό της στην ομώνυμη συλλογη).
Η τηλεοπτική της καριέρα ξεκίνησε στην ΕΡΤ και συνέχισε στους τηλεοπτικούς σταθμούς Seven X, ANT1, ΣΚΑΙ, Mega Channel, STAR κ.ά.
Οι πιο δημοφιλής εκπομπές της ήταν το Mea Culpa (Seven X), Malvina Live (ΣΚΑΙ), Μalvina Hostess (Mega), Malvina Rixten (STAR). Ο χαρακτήρας αυτών των τηλεοπτικών σόου, που συνήθως προβάλλονταν πριν ή μετά το κεντρικό δελτίο ειδήσεων, ήταν επιθεωρησιακός. Η κριτική και η διακωμώδηση της πολιτικής και των προσώπων της, τελικά την μετέτρεψαν σε χρυσό αουτσάιντερ των τηλεοπτικών καναλιών: όλοι αγαπούσαν τις τηλεθεάσεις της, αλλά κανείς δεν είχε την (πολιτική) πολυτέλεια να την φιλοξενήσει στις συχνότητές του.
Παράλληλα, ως σεναριογράφος τιμήθηκε με δύο κρατικά βραβεία σεναρίου για τις ταινίες "Ξένια" (1989) του Πατρις Βιβάνκος και "Κρυστάλλινες Νύχτες" (1992) της Τώνιας Μαρκετάκη. Συνυπέγραψε επίσης τα σενάρια στις ταινίες "Αρχάγγελος του Πάθους" (1987) του Νίκου Βεργίτση και "Ζωή Χαρισάμενη" (1993) του Πατρις Βιβάνκος.
Έγραψε τα βιβλία "Αθώος σαν αγαπημένος" (εκδ. Κατανιώτη), "Τα κορίτσια της Σαβάνα" (εκδ. Νεφέλη), "Πιο πολύ, πιο πολλοί" (εκδ. Αστάρτη), τη συλλογή δημοσιευμάτων "Ο έρωτας και άλλες πολεμικές τέχνες" από την περίοδο 1989-1996 (εκδ. Κάκτος) και σειρά πέντε βιβλίων μαγειρικής υπό τον γενικό τίτλο "Η κουζίνα της Μαλβίνας-Μαλβινέζικα" (εκδ. Αστάρτη). Επίσης, έγραψε την μυθιστορηματική βιογραφία της Αλίκης Βουγιουκλάκη ("Γλυκό κορίτσι").
Έκανε τρεις γάμους και απέκτησε τρία παιδιά. Ο δεύτερος γάμος της ήταν με τον σκηνογράφο, Γιώργο Πάτσα και ο τελευταίος με τον συγγραφέα Διονύση Χαριτόπουλο.
Πέθανε στην Αθήνα τον Ιούνιο του 2002 ύστερα από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΟΝΤΟΒΑΖΑΙΝΙΤΗΣ

Βασίλης Κοντοβαζαινίτης
Aπό τις κλασικές φιγούρες της παλιάς ελληνικής τηλεόρασης (πολλά χρόνια προ ιδιωτικής), είναι ο Βασίλης Κοντοβαζαινίτης. Δικηγόρος στο επάγγελμα, βρέθηκε στο "αθλητικό τμήμα"(;) της ΥΕΝΕΔ και μετέπειτα ΕΡΤ2 (σημερινή ΝΕΤ), την οποία ακόμα και τώρα αποκαλεί "Ενόπλων". Με εκατοντάδες μεταδόσεις (σε όλα τα σπορ) στο ενεργητικό του και σε μια περίοδο που η πληροφορία δεν ήταν τόσο "εύκολη" όσο στις μέρες μας, έχει συνδέσει το όνομά του με αρκετά "ανέκδοτα". Για παράδειγμα, σε μετάδοση αγώνα της Φόρμουλα-1, ενημέρωσε πως "πρώτος τερματίζει ο Παρμαλάτ και δεύτερος ο ...Παρμαλάτ", σχολιάζοντας πως πρόκειται για "σπουδαία οικογένεια οδηγών". (και γαλακτοκομικών).
Επίσης, σε μετάδοση Κωπηλασίας από τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μόσχας, το 1980, είχε ανακαλύψει ..."κλοπή" στο αγώνισμα της οκτακώπου, βλέποντας έναν κοντοπούτανο να βγαίνει μέσα από τη βάρκα μετά τον τερματισμό ("είναι εννιά, είναι εννιά..."). Ηταν ο πηδαλιούχος και το αγώνισμα "οκτάκωπος μετά πηδαλιούχου"... Σε ανάλογη στιγμή έμπνευσης, φέρεται να έχει ανακαλύψει παγκόσμιο ρεκόρ στην άρση βαρών από τον έλληνα "Στεφανούρη", ο οποίος τελικώς αποδείχθηκε συναθλητής του ..."Πλωμάρι" και του "12". Ούζο, δηλαδή. Ο λόγος του μπερδέματος; Εκείνη την ωραία εποχή, ήταν σπάνιες οι αναφορές του ονόματος του αθλητή στο κάτω μέρος της εικόνας της τηλεόρασης. Η μοναδική "λέξη" που φάνηκε στο βάθος, ήταν "Στεφανούρη" και, κάπως έτσι, όταν αναβόσβησαν τα γράμματα WR (Γουόρλντ ρέκορντ) στην άκρη της οθόνης, ο ενθουσιασμός έφερε το "παγκόσμιο ρεκόρ ο έλλην Στεφανούρης". Μόλις το πλάνο άνοιξε, φάνηκε ολόκληρη η διαφημιστική πινακίδα: "ΟΥΖΟ ΣΤΕΦΑΝΟΥΡΗ". Αλλο ανέκδοτο, που επιβεβαιώνεται από πολλούς, αναφέρει πως ο κυρ-Βασίλης έχει μεταδώσει ποδοσφαιρικό αγώνα για περίπου 60 λεπτά ...ανάποδα. Σε ασπρόμαυρη τηλεόραση, μεταδίδοντας από το στούντιο, περιέγραφε τη Σοβιετική Ενωση ως Γιουγκοσλαβία και το αντίστροφο, μέχρι να επιτευχθεί το πρώτο γκολ, στο 60ό λεπτό του αγώνα. Οταν στην οθόνη πέρασε το σκορ, όλα έγιναν κατανοητά... Οταν μετά από χρόνια η τηλεόραση είχε γίνει έγχρωμη και τα "ζωντανά ρεπορτάζ" άρχισαν να μπαίνουν στη ζωή μας, στο πλαίσιο ενός προγράμματος "Παιδί και Αθλητισμός", ο κυρ-Βασίλης πήγε με τηλεοπτικό συνεργείο σε ένα κολυμβητήριο, για να περιγράψει από κοντά "πώς προετοιμάζονται οι πρωταθλητές του αύριο". Κάποια στιγμή κάλεσε κοντά του ένα παιδάκι από την πισίνα, πλησίασε το μικρόφωνο και ρώτησε: "Πώς σε λένε αγόρι μου;". "Μαρία...".
Εκτός από την τηλεόραση, περιέγραφε αγώνες και στο ραδιόφωνο. Αν έχετε ακούσει την έκφραση "μη λες ονόματα Βασίλη", τώρα μαθαίνετε και σε ποιον αναφερόταν, καθώς οι περιγραφές ήταν κάπως έτσι: "Εχουν την μπάλα τώρα οι του Παναθηναϊκού με τον .., κάν'νια μπαλιά, κόβουν τώρα οι του Ολυμπιακού, αλλά ξαναπαίρνουν οι του Παναθηναϊκού...". Ο όρος "κάν'νια" σήμαινε "κάνει μια" και συνδυαζόταν πάντα με τη λέξη "μπαλιά". Οι σέντρες δεν είχαν ανακαλυφθεί ακόμα. Κάποια στιγμή, ενώ πάντα ήταν υπερδραστήριος, έδωσε την εντύπωση ότι κουράστηκε, ότι γέρασε. Παρότι το μαλλί μπαμπάκι, τον πρόδιδε από χρόνια. Κάπου μετά τα μέσα της δεκαετίας του΄80, λοιπόν, γύρω στο 1987, ίσως 1988, έμοιαζε (και μέσα από τις περιγραφές του) να περιμένει τη σύνταξη. Χαρακτηριστική η περιγραφή σε αγώνα Παναθηναϊκού - Δόξας Δράμας από το Οάκα. Μετά το 3-0, γύρω στο 60ό λεπτό, ο κυρ-Βασίλης δεν ξαναζήτησε μικρόφωνο. Το πήρε μοναχά στο τέλος του αγώνα, όταν ο συντονιστής Κώστας Μότσης, τού έδωσε (με το ζόρι προφανώς) το λόγο: "Τέλειωσε το ματς εδώ. Παναθηναϊκός - Δόξα Δράμας ...5-0! Από μένα και από τους τεχνικούς του Σταδίου, Παναγιώτη Ντόλκα και Κώστα Κολλιό, καλό σας βράδυ". Εκείνο το ...καλό βράδυ, μάθαμε και ποιοι έβαλαν τα δύο τελευταία γκολ. Μετά, ο κυρ-Βασίλης είπε "καλό βράδυ τηλεόραση". Και συνέχισε να ασχολείται περιφερειακά με τον αθλητισμό ως νομικός εκπρόσωπος ΠΑΕ. Τώρα, σχεδόν 20 χρόνια μετά τις τελευταίες μεταδόσεις (και τη σύνταξη), φορώντας συχνά - πυκνά ...γούνα, επανεμφανίζεται ως εκπρόσωπος του ΝΕΟΥ φορέα, που φιλοδοξεί να αλλάξει το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ενα ούζο, ρε παιδιά. Στεφανούρη, ε... Μέχρι την επόμενη μεγάλη οικογένεια οδηγών (αυτούς τους Μάιλντ Σέβεν της Ρενό, τους κόβω πολύ καλούς), εγώ, ο Μίλτος, νά 'μαι καλά...
ΑΠΟ ΤΟ http://archive.sport.gr/cafe/duplicate/2006/04/060407.asp

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΟΥΛΑΚΗΣ: ΤΟΝ ΘΥΜΑΣΤΕ ΑΡΑΓΕ;

Βασίλης Δημ. Πουλάκης

Ο Βασίλης Πουλάκης , γεννήθηκε στην Αθήνα στις 14 Ιουνίου 1963. Σπούδασε δημοσιογραφία και εργάζεται ως δημοσιογράφος από το 1981. Είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ και της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων (I.F.J.) Το 1982 παρουσίασε το πρώτο δελτίο ειδήσεων για κωφούς στη νοηματική γλώσσα στην Κρατική τηλεόραση (ΕΡΤ-2) όπου εργάστηκε έως το 1991. Το ίδιο διάστημα κάλυπτε δημοσιογραφικά, θέματα Υγείας και Πρόνοιας και ήταν υπεύθυνος παραγωγής σε ενημερωτικές εκπομπές της κρατικής τηλεόρασης.Το Νοέμβριο του 1991 μετατάχθηκε από την ΕΡΤ-2 , στη Γενική Γραμματεία Τύπου & Πληροφοριών( Γ.Γ.Τ.Π) όπου εργάζεται έως σήμερα.Συνεργάστηκε επίσης με το ΚΑΝΑΛΙ-29 (1991-1993) ως παρουσιαστής των Δελτίων Ειδήσεων και προϊστάμενος του ελεύθερου ρεπορτάζ και με το Δημοτικό Ραδιοσταθμό ΡΑΔΙΟ ΑΤΤΙΚΗ 99,4 FM. Από τον Οκτώβριο του 1993 έως το καλοκαίρι του 1994 - ως αποσπασμένος από τη Γ.Γ.Τ.Π - εργάστηκε ως διευθυντής του Γραφείου Τύπου του τότε Υπουργού Εργασίας -αείμνηστου- Ευάγγελου Γιαννόπουλου.Το 1995 επέστρεψε στην κρατική τηλεόραση (Ε.Τ-2) και για δύο χρόνια εργάστηκε παρουσιάζοντας τις ειδήσεις στη νοηματική γλώσσα.Επίσης εργάστηκε :Στον ΕΝΙΑΙΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΔΗΜΩΝ & ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΝΟΜΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ ( Ε.Σ.Δ.Κ.Ν.Α ) από το 1995-1998, ως σύμβουλος επικοινωνίας του Προέδρου Θανάση Καρούτζου. Στο Δημοτικό Ραδιοσταθμό Άνω Λιοσίων ΞΕΝΙΟΣ 97,4 FM (1997-1999). Στους τηλεοπτικούς σταθμούς: ALTER-5 (1998-2000), NEW CHANNEL-TEMPO (2000), ALTER (2000-2001), EXTRA (2001-2003) και SEVEN ( 2005). Από το 2005 διδάσκει στο τμήμα Δημοσιογραφίας- Ρεπόρτερς του δημόσιου ΙΕΚ Μεταμόρφωσης.

ΑΠΟ ΤΟ http://www.dimosbyrona.gr/

ΝΑΚΥ (ΝΑΚΗ) ΑΓΑΘΟΥ

Νάκη Αγάθου Η Αικατερίνη Αγάθου-Μιχαλοπούλου του Γεωργίου, γνωστότερη ως Νάκυ Αγάθου (και Νάκη), είναι παλιά παρουσιάστρια, από τις πρώτες και τις δημοφιλέστερες στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης. Από το 1967 ως το 1988 παρουσίαζε το πρόγραμμα στην κρατική τηλεόραση. Κατάγεται από την Κέρκυρα.
Καριέρα
Γεννήθηκε γύρω στη δεκαετία του 1940. Ξεκίνησε να προλογίζει το πρόγραμμα της τηλεόρασης το 1967 και τον Απρίλιο του 1969 ψηφίστηκε σε διαγωνισμό από την Ελληνική Εταιρία Προγραμμάτων Τηλεόρασης του Σπύρου Σπυρίδου, ως η δημοφιλέστερη παρουσιάστρια. Ολόκληρη τη δεκαετία του 1970, όπως και στο πρώτο μισό της δεκαετίας του 1980 παρουσίαζε τις εκπομπές που επρόκειτο να παρακολουθήσουν οι τηλεθεατές στο ΕΙΡΤ και μετέπειτα την ΕΡΤ και ΕΤ-1. Το 1977 και το 1983 ήταν εκφωνήτρια (εκφωνούσε τις ψήφους της Ελλάδας προς τις άλλες χώρες κατά την ψηφοφορία στο διαγωνισμό) στην συμμετοχή της Ελλάδας στον διαγωνισμό της Eurovision. Έλαβε επίσης μέρος στην επιθεώρηση του Χάρυ Κλυν Χάρυ Κλυν και πάσης Ελλάδος και υποδύθηκε τον εαυτό της στην ταινία του ίδιου ηθοποιού Made in Greece (1987). Έκτοτε αποσύρθηκε στην ιδιωτική ζωή, με εξαίρεση το 1996, οπότε ήταν υποψήφια βουλευτίς το 1996 με την Πολιτική Άνοιξη στην Α΄ Αθηνών, λαμβάνοντας 1.137 ψήφους.

ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Ερευνητής της Βέροιας
Η πρώτη παρουσιάστρια της ελληνικής τηλεόρασης, ήταν η Έλσα Παπαστεργίου που ανακοίνωνε το πρόγραμμα του Α΄ Πειραματικού σταθμού τηλεόρασης της Δ.Ε.Η. στη Θεσσαλονίκη, όπου εξέπεμπε το 1960. Στο τέλος του 1965, δηλαδή πριν εκπέμψει επίσημα η ελληνική τηλεόραση, το Ελληνικό Ίδρυμα Τηλεόρασης (ΕΙΡ) προκήρυξε διαγωνισμό για τη πρόσληψη τηλεπαρουσιαστριών, όπου έλαβαν μέρος περίπου 800 κοπέλες. Από τις προσληφθέντες, το πρώτο χρόνο της τηλεόρασης, ξεχώρισαν η Αλέκα Μαβίλη, η Σόνια Ζωίδου και Ελένη Κυπραίου. Όλες αυτές οι πολύ καλές παρουσιάστριες, όμως ήταν –ας πούμε- πολύ συνεσταλμένες και δε προκαλούσαν το ενδιαφέρον των τηλεθεατών. Αυτά όμως άλλαξαν το δεύτερο χρόνο της λειτουργίας της τηλεόρασης, όταν οι υπεύθυνοι έδωσαν την ευκαιρία στη νεαρή Νάκη Αγάθου να ενημερώνει κι αυτή τους τηλεθεατές όσον αφορά το πρόγραμμά. Έγινε ένα από τα πιο αγαπητά πρόσωπα για τον αντρικό πληθυσμό και ταυτόχρονα προκαλούσε μεγάλη ζήλεια στις γυναίκες τηλεθεάτριες. Ήταν μια φινετσάτη και πανέμορφη γυναίκα, πρωτοπόρος στη παρουσίαση προγραμμάτων. Ο αισθησιασμός που εξέπεμπε αυτή η γυναίκα, ήταν το κάτι άλλο και μπορούμε να πούμε ότι έμεινε στην ιστορία για τον τρόπο που ενημέρωνε για το πρόγραμμα. Με το θηλυκό και ταυτόχρονα προκλητικό της στυλ, δημιούργησε «ορκισμένους» φίλους και εχθρούς. Κατά καιρούς είχαν ακουστεί πάρα πολλά, για το πόσα γράμματα λάβαινε καθημερινά από θαυμαστές της που ήθελαν να την παντρευτούν.
Τον Απρίλιο του 1969, η Ελληνική Εταιρία Προγραμμάτων Τηλεόρασης του Σπύρου Σπυρίδου, διοργάνωσε διαγωνισμό με απονομή βραβείων, για τα δημοφιλέστερα πρόσωπα της ελληνικής τηλεόρασης. Στο τομέα της ψυχαγωγίας πρώτευσε ο Νίκος Μαστοράκης, στους δημοσιογράφους ο Φρέντυ Γερμανός, ενώ πρώτη σε δημοτικότητα στους παρουσιαστές με μεγάλη διαφορά, αναδείχθηκε η Νάκη Αγάθου, αφήνοντας πίσω της «ιδρωμένους» μεγάλα ονόματα της εποχής, όπως τη Σάσα Μανέτα, την Εύα Ιωαννίδου, το Στάθη Γαβάκη, το Νίκο Μπουγά, την Αιμιλία Υψηλάντη κλπ. Όλη τη δεκαετία του 1970 η Νάκη Αγάθου – πάντα με το ίδιο τρομερό της στυλ- ενημέρωνε τους τηλεθεατές για το τι θα παρακολουθήσουν, μαζί με τη χαμογελαστή Κέλη Σακάκου(σήμερα κατέληξε «μαϊντανός σε κουτσομπολίστικες εκπομπές) και τη «σοβαρή» Ρίτα Ασημακοπούλου(σήμερα ασχολείται με τα «κοινά» στο Δήμο Πεντέλης). Η ξανθιά και αισθησιακή παρουσιάστρια, παρέμεινε στη τηλεόραση και τη δεκαετία του 1980 (έως το 1987), ενώ από τις νέες παρουσιάστριες η μόνη που ακολούθησε τα βήματά της, όσον αφορά την επιτυχία στη παρουσίαση προγραμμάτων, ήταν η πανέμορφη Ολίνα Ξενοπούλου. Το 1987 εμφανίστηκε στη ταινία του Χάρη Κλυν «Made in Greece» όπου ''παρουσίαζε'', κάτι σαν επίδειξη μόδας.
Η Νάκη Αγάθου ποτέ δεν απασχόλησε τη κοινή γνώμη με τη προσωπική της ζωή όσο ήταν «σταρ», ενώ δεν ξανακούσαμε το παραμικρό γι αυτήν, από τότε που αποσύρθηκε από τη τηλεόραση.
VIDEO ΑΠΟ papadvasil

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΔΗΣ

Βαγγέλης Φουντουκίδης
Γεννήθηκε το 1929 στην Αθήνα.
Ξεκίνησε να εργάζεται ως αθλητικός συντάκτης το 1949 στην «Αθλητική Ηχώ».
Από το 1959 ως το 1970 παράλληλα συνεργαζόταν και με το «Έθνος» (ως προϊστάμενος του αθλητικού τμήματος), το οποίο εν συνέχεια έκλεισε το δικτατορικό καθεστώς της εποχής.
Αργότερα μεταπήδησε στην κρατική τηλεόραση όπου παρέμεινε για μια 15ετία. Οι παλαιότεροι θα τον θυμούνται μέσα από το ασπρόμαυρο και πολλές φορές τρεμάμενο φόντο του τηλεοπτικού τους δέκτη τη δεκαετία του 1970 και 1980, να παρουσιάζει τις αθλητικές ειδήσεις και εκπομπές της κρατικής τηλεόρασης(από το 1970 έως το 1983 μαζί με τον Γιάννη Διακογιάννη την “Αθλητική Κυριακή”, ενώ από το 1983 έως το 1985 μόνος του).
Το 1985 συμπλήρωσε 36 χρόνια δημοσιογραφικής δράσης και συνταξιοδοτήθηκε. Όταν βγήκε στη σύνταξη σε συνέντευξη που παραχώρησε, τον ρώτησαν ποιά ήταν η πιο δύσκολη στιγμή της καριέρας του και αυτός απάντησε ''κάθε Κυριακή που έλεγε τα αποτελέσματα του Γερμανικού πρωταθλήματος και ήταν υποχρεωμένος να προφέρει την ομάδα ''Καϊζερσλάουτερν''. Φυσικά όλοι θυμόμαστε ότι το όνομα αυτό, ο Φουντουκίδης δε το εκφώνησε ποτέ σωστά.
Από το 1985 ως το 2003 ασχολήθηκε με το θέατρο ως παραγωγός αλλά και ως συγγραφέας. Επί μια δεκαετία ήταν διευθυντής στο θέατρο “Περοκέ” ενώ έγραψε και τρεις κωμωδίες, μια εκ των οποίων (''Η αγάπη για τίμιους'') ανέβηκε με πρωταγωνιστή τον Γιάννη Μιχαλόπουλο.

ΙΚΑΡΟΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ο ΠΡΩΤΟΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΣ ΤΗΛΕΠΑΙΧΝΙΔΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

Ίκαρος Κανελλόπουλος Όσοι διαβάζουν αυτή την ανάρτηση και είναι άνω των 45 ετών, σίγουρα θυμούνται τον κύριο που είναι στις φωτογραφίες. Είναι ο Ίκαρος Κανελλόπουλος, ο γνωστός «ΙΚΑΡΟΣ», ο πρώτος παρουσιαστής τηλεπαιχνιδιών στην ελληνική τηλεόραση. Ένας χαρισματικός παρουσιαστής που χειριζόταν άψογα την ελληνική γλώσσα και εμφανίστηκε στη τηλεόραση το 1966, δηλαδή με τη γέννησή της ενώ νωρίτερα εργαζόταν στο ραδιόφωνο. Λίγο αργότερα εμφανίστηκαν ως παρουσιαστές τηλεπαιχνιδιών και οι Νίκος Μαστοράκης, Άλκης Στέας και πολύ αργότερα ο Χρήστος Οικονόμου. Εκείνα τα χρόνια χωρίς κανένα μέσο, χωρίς λεφτά, χωρίς φώτα, χωρίς μουσική, χωρίς πανέμορφα κορίτσια (που κρύβουν τις ατέλειες των σημερινών παρουσιαστών), με φτωχό ντεκόρ και δώρα για τους νικητές ένα λεξικό ή μια εγκυκλοπαίδεια (κι όχι εκατομμύρια), κρατούσε συντροφιά στους τηλεθεατές, σπάζοντας τα ρεκόρ τηλεθέασης με βοήθεια μόνο τις ικανότητές του, τις γνώσεις του, το ταλέντο του και την αγάπη του γι αυτό που έκανε. Παρουσίαζε τα τηλεπαιχνίδια, «Οριζοντίως, διαγωνίως και καθέτως», 'Βρες το και πάρ΄το'', «Σοφό πλυντήριο» και «Μήπως γνωρίζετε;» και κάποιες ενημερωτικές εκπομπές για το αυτοκίνητο (δυστυχώς δε θυμόμαστε άλλες). Ήταν λάτρης του μηχανοκίνητου αθλητισμού και ήταν ιδρυτής το 1968 της Αγωνιστικής Λέσχης Αυτοκινήτου (Α.Λ.Α.), ενώ ήταν ο πιο σημαντικός άνθρωπος όσον αφορά τις διοργανώσεις αγώνων ταχύτητας αυτοκινήτων στην Ελλάδα (Ράλυ Ακρόπολις). Πέθανε στις 20 Μαρτίου 1993.Όσο κι αν ψάξαμε στο διαδίκτυο και στα βιβλία που αφορούν τη τηλεόραση, δε βρήκαμε πουθενά το παραμικρό (εκτός από τη φωτογραφία στα αριστερά με τη Γεωργία Βασιλειάδου) για τον Ίκαρο Κανελλόπουλο. Μόνο ότι κάποιος με το όνομά του, είχε γράψει τους στίχους το 1947 σε ένα τραγούδι (Είσαι κορίτσι…νάϋλον) Για τους σημερινούς παρουσιαστές βρήκαμε μέχρι και πως λένε τα σκυλάκια τους. Όποιος αναγνώστης έχει κάποιο βιογραφικό του, ή θυμάται κάτι, ή κάποια άλλη εκπομπή που παρουσίαζε, ή το παραμικρό στοιχείο για τον Ίκαρο, θα του ήμασταν υποχρεωμένοι εάν μας το έστελνε (στα σχόλια ή στο ταχυδρομείο μας) για να βελτιώσουμε το κείμενό μας και έτσι να γνωρίσουν οι μικρότεροι γι αυτούς που πρόσφεραν πραγματικά στη τηλεόραση και φυσικά για να θυμηθούν και οι παλιότεροι. Ευχαριστούμε πολύ τον κύριο Γεράσιμο Μαυροκέφαλο (Καθηγητή Αγγλικών) ανιψιό του «Ίκαρου» που ανταποκρίθηκε στη παράκλησή μας, για κάποιο βιογραφικό του παρουσιαστή και σας παραθέτουμε τα στοιχεία που είχε τη καλοσύνη να μας στείλει: Ο Ίκαρος καταγόταν από την Ηλεία, και ήταν ξάδελφος του Θανάση Κανελλόπουλου, του πολιτικού. Γεννήθηκε τη δεκαετία του’ 20 στην Αθήνα και μεγάλωσε στα Πετράλωνα. Το πραγματικό του όνομα ήταν Λευτέρης - Ίκαρος. Ο αδελφός του λεγόταν Δαίδαλος. Είχε και μια αδελφή, τη Μήτση (Δήμητρα). Πέθανε το Μάρτιο του 1993, σε πολύ ευτυχισμένη στιγμή( γλεντούσε με αγαπημένους φίλους του). Δεν είχε παιδιά, και μεγάλωσε τα ανίψια του σαν δικά του παιδιά. Έκανε αυτές τις εκπομπές στην τηλεόραση, όπως και στο ραδιόφωνο(σε πολλές από αυτές είχε σα συμπαρουσιάστρια την εξαιρετική και πανέμορφη Ρένα Καπιτσαλά). Είχε όντως πολύ μεγάλες γνώσεις, και προσπαθούσε να τις αυξάνει. Οι δουλειές του εξ άλλου τον υποχρέωναν να έρχεται σε επαφή με πολύ κόσμο (ξεκίνησε ως κονφερανσιέ, παρουσιαστής προγραμμάτων δηλαδή σε νυχτερινά κέντρα), πράγμα που του άρεσε και το επεδίωκε. Καυστικός ιδιαίτερα, αλλά φυσικά ευγενής, προσηνής και κοινωνικός. Είχε μεγάλο πάθος με το αυτοκίνητο και με την σωστή οδήγηση. Έκανε πολλές εκκινήσεις του ράλυ Ακρόπολις, και την δεκαετία του 50, έτρεχε με δικά του αυτοκίνητα. Από το 70 και μετά ήταν συνεργάτης της ΕΛΠΑ. Έγραψε τρία τραγούδια και έγραψε μουσική σε άλλο ένα.. Ήταν γνώστης της μουσικής. Ήταν φανατικός με τον Τσιφόρο.Όταν πέθανε στην αρχή (όπως συνήθως) η γυναίκα του δεχόταν συχνές επισκέψεις από φίλους, αλλά στο τέλος τον/την ξέχασαν όλοι.

ΑΛΚΗΣ ΣΤΕΑΣ

Αλκης Στέας
Ο Άλκης Στέας ήταν δημοφιλής παρουσιαστής του ελληνικού ραδιοφώνου, της τηλεόρασης και επίσης του Πατρινού Καρναβαλιού. Υπήρξε ο πρώτος τηλεπαρουσιαστής που εμφανίστηκε στους Έλληνες τηλεθεατές, στη διάρκεια της πειραματικής εκπομπής ασπρόμαυρου τηλεοπτικού σήματος της ΔΕΗ κατά την 25η ΔΕΘ στη Θεσσαλονίκη, το 1960. Η εν λόγω εκπομπή ήταν ένα τηλεφωνικό τηλεπαιχνίδι.
Βιογραφία
Γεννήθηκε στη Σύρο το 1933. Νεαρός ακόμα μετέβη στη Θεσσαλονίκη και ασχολήθηκε με τη διαφήμιση.Ήταν συνιδρυτής μιάς απο τις παλιότερες εταιρείες του χώρου, με το όνομα ΗΧΩ. Παντρεύτηκε την τραγουδίστρια Νέλλυ Μάνου και απέκτησαν έναν γιο, τον Κωνσταντίνο. Σπούδασε Μαθηματικός στη Θεσσαλονίκη.
Στη συμπρωτεύουσα άρχισε να παρουσιάζει το φημισμένο Φεστιβάλ τραγουδιού του τότε ΕΙΡ. Καθιερώθηκε στη θέση αυτή και παρουσίαζε συνεχώς το θεσμό επί περιπου 25 χρόνια. Επίσης, ήταν από τους πρώτους παραγωγούς του Κρατικού Ραδιοφωνικού Σταθμού Μακεδονίας.
Με τη διεύρυνση της αγοράς της διαφήμισης, ο Στέας πήγε στην Αθήνα και εργάστηκε σε γραφείο της εταιρείας του. Στο πλευρό του θεατρικού συγγραφέα Λάκη Μιχαηλίδη παρήγαγε πολλά γνωστά διαφημιστικά συνθήματα της εποχής. Παράληλα ο Στέας συνέχισε τη δουλειά του ως παρουσιαστής και παρουσίαζέ το Πατρινό καρναβάλι (από το 1974) και διάφορα τηλεπαιχνίδια, όπως το "Αν εχεις γνώσεις διαβαινε". Στο κοινό είχε γίνει γνωστός με τη φράση του "Ευτυχείτε", που επαναλάμβανε.
Απεβίωσε από καρκίνο, στις 8 Μαρτίου του 1999. Κηδεύτηκε από το ναό του Αγίου Αλεξάνδρου στο Παλαιό Φάληρο.
Τηλεόραση
Επιλεγμένες εκπομπές (παρουσιαστής)
"Το κέφι και το τραγούδι" (1968 - 1974)
"Μουσικοί περίπατοι" (1969 - 1975)
"Ο,τι επιθυμείτε" (1975 - 1976)
"Αν έχεις γνώσεις διάβαινε" (1976 - 1980)
"Πάνω ή κάτω" (1989 - 1990)

ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ VIDEO ΑΠΟ alexpatra21