Ερρεράσαυρος Ζούσε στη Νότια Αμερική
Περιγραφή: Μεσαίου μεγέθους, πρωτόγονο θηριόποδο
Μήκος: 3-5 μέτρα από το ρύγχος ως την ουρά
Διακριτικά χαρακτηριστικά: Σχετικά μεγαλόσωμο για τη πρώιμη εποχή της εμφάνισής του, το εξαιρετικά σπάνιο αυτό ζώο έχει έντονο πράσινο σμαραγδένιο χρώμα, φολιδωτό λοφίο, ενώ ένα κολάρο από γκρίζα πρωτόγονα φτερά περιβάλλει τους ώμους του. Το λοφίο και το φτερωτό κολάρο στους ώμους ανορθώνονται όταν εκδηλώνει απειλητική συμπεριφορά. Τα ζώα και των δυο φίλων παραμένουν μοναχικά σε όλη τους τη ζωή τους. Κάθε Ερρερόσαυρος περιπλανάται στα όρια της δικής του, εκτεταμένης περιοχής όπου κυνηγά μόνος του. Η ερωτοτροπία των Ερρεράσαυρων είναι σύντομη και εξαιρετικά βίαιη, ενώ μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο οποιουδήποτε από τους συμμετέχοντες και τη κατανάλωση του ηττημένου από το νικητή. Η εξέταση των τραυμάτων που πέθαναν πρόσφατα δείχνει ότι το σάλιο τους είναι δηλητηριώδες, γεγονός που εξηγεί το έντονο χρώμα τους. Δεν έχουν
βρεθεί ποτέ φωλιές, αυγά και νεοσσοί τους.
Συμπεριφορά και κατοικία: Τους αρέσει να κρύβονται, ζουν σε πεδιάδες με πυκνή δασοκάλυψη και σε ελώδη δάση. Πρόκειται για αρπακτικά που συλλαμβάνουν μικρά και μετρίου μεγέθους ζώα στήνοντας ενέδρα. Παρά τον έντονο χρωματισμό τους απαντώνται πολύ σπάνια κι έτσι πολλές λεπτομέρειες σχετικά με τις συνήθειές τους, βασίζονται σε συμπεράσματα από πολύ ελλιπείς αναφορές.
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ''ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΔΕΙΝΟΣΑΥΡΩΝ''
Περιγραφή: Μεσαίου μεγέθους, πρωτόγονο θηριόποδο
Μήκος: 3-5 μέτρα από το ρύγχος ως την ουρά
Διακριτικά χαρακτηριστικά: Σχετικά μεγαλόσωμο για τη πρώιμη εποχή της εμφάνισής του, το εξαιρετικά σπάνιο αυτό ζώο έχει έντονο πράσινο σμαραγδένιο χρώμα, φολιδωτό λοφίο, ενώ ένα κολάρο από γκρίζα πρωτόγονα φτερά περιβάλλει τους ώμους του. Το λοφίο και το φτερωτό κολάρο στους ώμους ανορθώνονται όταν εκδηλώνει απειλητική συμπεριφορά. Τα ζώα και των δυο φίλων παραμένουν μοναχικά σε όλη τους τη ζωή τους. Κάθε Ερρερόσαυρος περιπλανάται στα όρια της δικής του, εκτεταμένης περιοχής όπου κυνηγά μόνος του. Η ερωτοτροπία των Ερρεράσαυρων είναι σύντομη και εξαιρετικά βίαιη, ενώ μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο οποιουδήποτε από τους συμμετέχοντες και τη κατανάλωση του ηττημένου από το νικητή. Η εξέταση των τραυμάτων που πέθαναν πρόσφατα δείχνει ότι το σάλιο τους είναι δηλητηριώδες, γεγονός που εξηγεί το έντονο χρώμα τους. Δεν έχουν
βρεθεί ποτέ φωλιές, αυγά και νεοσσοί τους.Συμπεριφορά και κατοικία: Τους αρέσει να κρύβονται, ζουν σε πεδιάδες με πυκνή δασοκάλυψη και σε ελώδη δάση. Πρόκειται για αρπακτικά που συλλαμβάνουν μικρά και μετρίου μεγέθους ζώα στήνοντας ενέδρα. Παρά τον έντονο χρωματισμό τους απαντώνται πολύ σπάνια κι έτσι πολλές λεπτομέρειες σχετικά με τις συνήθειές τους, βασίζονται σε συμπεράσματα από πολύ ελλιπείς αναφορές.
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ''ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΔΕΙΝΟΣΑΥΡΩΝ''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου