ALFRED KRUPP - ΑΛΦΡΕΝΤ ΚΡΟΥΠ

Άλφρεντ Κρουπ
Ο Άλφρεντ Κρουπ (Γερμανική γλώσσα: Alfred Krupp) (26 Απριλίου 1812 - 14 Ιουλίου 1887) υπήρξε Γερμανός βιομήχανος και εφευρέτης.
Ανέλαβε την διεύθυνση της πατρικής του εταιρείας Κρούπσε Γκούσστάλφαμπρίκ (γερμ. Kruppsche Gussstahlfabrik, Krupp) και την έκανε μεγαλύτερη βιομηχανική εταιρεία της Ευρώπης. Ένα από τα επιτεύγματά του ήταν η κατασκευή τροχών τραίνου από ενιαίο ατσάλι. Ήταν ο μεγαλύτερος κατασκευαστής πολεμικών όπλων της εποχής του και γι' αυτό ονομαζόταν Βασιλιάς των Κανονιών (γερμ. Kanonenkönig).
Η αρχή της σταδιοδρομίας του
Ο Άλφρεντ Κρουπ γεννήθηκε στις 26 Απριλίου 1812. Ήταν γιος του βιομηχάνου Φρίντριχ Κρουπ και της γυναίκας του, Θηρεσία Έλενα Γιοχάνα Κρουπ, το γένος Βιλχέλμι (1790-1850). Η οικονομική κατάσταση της οικογένειας ήταν πολύ δύσκολη, αφού το χυτήριο ατσαλιού που ο πατέρας του είχε ιδρύσει δεν πήγαινε καθόλου καλά. Το 1826, όταν ο πατέρας του πέθανε, άφησε την εταιρία με επτά υπαλλήλους και χρέος 10.000 Τάλιρα (λίρες). Ο μικρός Άλφρεντ, τότε ηλικίας δεκατεσσάρων ετών, διακόπτει το σχολείο και αναλαμβάνει την διεύθυνση της εταιρείας. Οι δουλειές άρχισαν να πηγαίνουν κάπως καλύτερα από το 1830 και μετά, όταν, λόγω της ανάπτυξης του σιδηρόδρομου, αυξήθηκε η ζήτηση σε ατσάλι. Με την ίδρυση του Γερμανικού Τελωνειακού Ομίλου το 1834 και την εντατικοποίηση της διακίνησης των αγαθών, η εταιρεία του Κρουπ αρχίζει να ευημερεί. Το 1836 απασχολούσε 60 εργάτες. Ο Κρουπ, εκτός από την εταιρεία του, φρόντιζε και τους υπαλλήλους που απασχολούσε, παρέχοντάς τους υγειονομική ασφάλεια και εργατική στέγη. Για αντάλλαγμα, όμως, απαιτούσε να είναι αφοσιωμένοι, εργατικοί και να ταυτίζονται με την εταιρεία.
Το 1838 ο Κρουπ κατέθεσε ευρεσιτεχνία για μια μηχανή παραγωγής κουταλιών και πιρουνιών. Ταξίδευε σε όλη την Ευρώπη και έπαιρνε μέρος σε εμπορικές και βιομηχανικές εκθέσεις. Η εταιρεία του μεγάλωνε, αλλά συνέχιζε να πάσχει οικονομικά και να βρίσκεται συνεχώς στο χείλος της πτώχευσης, αφού ο Κρουπ ακόμα ξεπλήρωνε τα χρέη του πατέρα του.
Το 1843 στράφηκε στην παραγωγή όπλων όταν, μετά από επταετή πειραματισμό, κατασκεύασε την πρώτη ατσάλινη κάννη ντουφεκιού. Αντιμετωπίζει όμως την αδιαφορία των στρατιωτικών που, αγνοώντας τις δυνατότητες του υλικού, προτιμούσαν τα πατροπαράδοτα μπρούτζινα όπλα και θεωρούσαν το ατσάλι «ακατάλληλο για την κατασκευή καλών όπλων».
Το 1847 κατασκεύασε ένα ατσάλινο κανόνι και το δώρισε στο Υπουργείο Πολέμου της Πρωσίας. Το κανόνι αυτό παρέμεινε για δύο χρόνια παραγνωρισμένο στην αποθήκη, μέχρι τελικά να δοκιμαστεί. Και πάλι όμως, παρ' όλο που η απόδοσή του κανονιού ήταν πολύ ικανοποιητική, οι στρατιωτικοί δεν το προτίμησαν.
Η ακμή
Η μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε με την ανακάλυψη του τρόπου παραγωγής του «ενιαίου τροχού» το 1852/53 και τον εφοδιασμό εταιρειών σιδηροδρόμου στην Αμερική. Οι δουλειές άρχισαν να πηγαίνουν για πρώτη φορά τόσο καλά, που στην δεκαετία του 1850 η εταιρεία έφτασε να απασχολεί 1.000 εργάτες.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ