PALACE AND GARDENS OF SCHONBRUNN(AUSTRIA) - ΤΟ ΑΝΑΚΤΟΡΟ ΚΑΙ ΟΙ ΚΗΠΟΙ ΤΟΥ ΣΕΝΜΠΡΟΥΝ(ΑΥΣΤΡΙΑ)

Το ανάκτορο και οι κήποι του Σένμπρουν

Οι τελευταίοι σπουδαίοι επισκέπτες που έγιναν δεκτοί στην αυτοκρατορική κατοικία του Σένμπρουν ήταν ο Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι και ο Νικήτα Χρουστσόφ που συναντήθηκαν το 1961 στη μεγάλη στοά της κατοικίας των Αψβούργων σε μια προσπάθεια να αναθερμάνουν τις σχέσεις μεταξύ της Δύσης και του σοβιετικού μπλοκ. Με την πάροδο των αιώνων, το ανάκτορο είχε αντικρίσει και άλλα γεγονότα που έκαναν βαθιά εντύπωση στην ιστορία, όπως για παράδειγμα τη Σύνοδο της Βιέννης το 1815, όταν οι δυνάμεις που κατανίκησαν τον Ναπολέοντα συναντήθηκαν για να επανακαθορίσουν τα σύνορα της Ευρώπης.
Ιδιοκτησία των Αψβούργων από το 1560 και εντεύθεν, οι κτηματικές εκτάσεις του Κάτερμπουργκ χρησιμοποιήθηκαν αρχικώς σαν καλλιεργήσιμες περιοχές και αποτελούνταν μόνο από μια μικρή κατοικία που περιλάμβανε και ένα αγρόκτημα. Έλαβε τη σημερινή ονομασία του όταν ο αυτοκράτωρ Ματθαίος σταμάτησε για να ξεκουραστεί στη διάρκεια ενός κυνηγιού και έδωσε την ονομασία στον τόπο από τη πηγή που ήπιε νερό, «Σένεν Μπρούνεν» - (όμορφη πηγή). Πάντως, η πρώτη θερινή βασιλική κατοικία κατασκευάστηκε εκεί για την Ελεονόρα Γκονζάγκα, σύζυγο του Φερδινάνδου Β΄.
Μόλις στα τέλη του 17ου αιώνα το Σένμπρουν έγινε σύμβολο της δύναμης των Αψβούργων όταν, για να εορταστεί η νίκη επί των Τούρκων μετά την πολιορκία της Βιέννης, ο αυτοκράτωρ Λεοπόλδος Α΄ προσκάλεσε τον Γιόχαν Μπέρναρντ Φίσερ φον Έρλαχ να σχεδιάσει ένα ανάκτορο που θα ξεπερνούσε σε δόξα ακόμη και αυτές τις Βερσαλλίες. Εμπνευσμένος από τις επαύλεις που είχε σχεδιάσει ο Παλάντιο, ο αρχιτέκτων παρουσίασε τα σχέδια του στον αυτοκράτορα, αλλά τα τεράστια έξοδα τον ανάγκασαν να είναι λιγότερο φιλόδοξος. Ο Λεοπόλδος ήθελε το Σένμπρουν να έχει τον χαρακτήρα μιας οικογενειακής κατοικίας και να αποτελεί μίγμα μεταξύ κέντρου δύναμης και μιας πολυτελούς αλλά όχι εντελώς ανεξάρτητης κατοικίας. Τα ερείσματα σχεδιάστηκαν από τον Ζακ Τρεγέ σε γαλλικό ρυθμό μπαρόκ.
Το κινητήριο πνεύμα του Σένμπρουν πάντως, ήταν η αυτοκράτειρα Μαρία Θηρεσία, η οποία ανέθρεψε τα 16 παιδιά της εκεί χωρίς να παραμελήσει τα πολιτικά της καθήκοντα. Η μητρική φύση της συχνά την οδήγησε να καταργήσει το τυπικό της αυλής, όπως όταν έπαιρνε τον 6χρονο Μότσαρτ στην αγκαλιά της στην Αίθουσα των Κατόπτρων μετά την πρώτη βασιλική παράστασή του.
Κάτω από την καθοδήγηση του Ιταλού αρχιτέκτονα Νικόλαου Πακάσι, η Μαρία Θηρεσία διακόσμησε εκ νέου το εσωτερικό σε πολυτελή ρυθμό ροκοκό, με την επίδειξη πολυτέλειας σε καθρέπτες, επιχρυσώσεις και τοιχογραφίες.
Ο Νικόλαος Τζαντό και ο Άντριαν φαν Στεκχόφεν σχεδίασαν εκ νέου τον κήπο λεπτομερώς και κατασκεύασαν την Γκλοριέτ, το κτίριο με τις κιονοστοιχίες που θεωρείται από τα πιο σημαντικά αρχιτεκτονικά επιτεύγματα του πάρκου, από την ταράτσα του οποίου μπορούσε κανείς να παρατηρήσει ολόκληρη τη Βιέννη. Η Μαρία Θηρεσία ήταν επίσης υπεύθυνη για το σιντριβάνι του Ποσειδώνα και τα ελκυστικά αντίγραφα των ρωμαϊκών ερειπίων που ήταν στολισμένα με νεοκλασικά αγάλματα. Εδώ, ο σύζυγός της και μελλοντικός Φραγκίσκος Α΄ της Λορένης ίδρυσε τον πρώτο ζωολογικό κήπο του κόσμου που ονομάστηκε Φριστικσπαβίλιον (Περίπτερο των Προγευμάτων) γύρω από το οποίο ήταν διευθετημένα τα κλουβιά.
Δεδομένου ότι η Μαρία Θηρεσία συνήθιζε να δίνει στο προσωπικό της αυλής τα έπιπλά της είτε χαρίζοντάς τα είτε βγάζοντάς τα σε δημοπρασία, λίγα δωμάτια διατήρησαν την επίπλωση του 18ου αιώνα, όμως ένα από αυτά, το υπέροχο Κίτρινο Δωμάτιο έχει χαρακτηριστικά ροκοκό και πίνακες μεσοαστικών παιδιών από τον νεαρό Ελβετό ζωγράφο Λιοτάρ.
Επίσης αυθεντικό είναι το λιτό κρεβάτι εκστρατείας που χρησιμοποιούσε για δεκαετίες ο Φραγκίσκος Ιωσήφ, στο οποίο πέθανε το 1916 σε ηλικία 88 ετών. Ο αυτοκράτωρ ήταν πολύ αυστηρός χαρακτήρας. Σηκωνόταν στις 4 και μισή κάθε πρωί, πλενόταν με κρύο νερό και κατόπιν προσευχόταν σαν ένθερμος καθολικός που ήταν. Θα μπορούσε να κοιμάται δίπλα στην πανέμορφη σύζυγό του Ελισάβετ της Βαυαρίας στον πολυτελέστατο νυφικό θάλαμο που ήταν επιπλωμένος με ξύλο τριανταφυλλιάς, όμως προτιμούσε να αφήνει τις πολυτέλειες για εκείνη. Η Ελισάβετ ήταν πασίγνωστη σαν η μυθική πριγκίπισσα Σίσι και διασώθηκαν πάμπολλα από τα αντικείμενα τέχνης που κατείχε, όπως το εξαιρετικά περίτεχνο μπουντουάρ της όπου καλλωπιζόταν.
Ο Φραγκίσκος Ιωσήφ ίσως ήταν ενήμερος της παρακμής της αυτοκρατορίας του, όμως ο διάδοχός του Κάρολος Α΄ ήταν εκείνος ο οποίος υποχρεώθηκε να υπογράψει το έγγραφο με το οποίο αποδεχόταν να αποποιηθεί την εξουσία του, την 11η Νοεμβρίου 1918, στο γαλάζιο Κινέζικο Δωμάτιο. Την επόμενη ημέρα ακολούθησε η ανακήρυξη της Δημοκρατίας της Αυστρίας και έτσι έφτασε στο τέλος του το κεφάλαιο της ιστορίας του Σένμπρουν σαν αυτοκρατορικής κατοικίας.
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «UNESCO – ΟΙ ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ»