Η ιστορική πόλη Μπριζ
Στον αριθμό 26 της οδού Βαλπλέν, στην καρδιά της Μπριζ, μπορείτε να δοκιμάσετε τη σπεσιαλιτέ του Ντε Χάλβε Μάαν ή «Μισοφέγγαρου»: Τη Στράφε Χέντρικ, μια αναβράζουσα μπύρα φτιαγμένη κυρίως από βύνη, λυκίσκο και ειδική μαγιά. Κατά τη διάρκεια μιας περιήγησης στην πόλη θα ανακαλύψετε ότι η ζυθοποιία είναι καταχωρισμένη στα αρχεία της πόλης από το 1564. Το 1856 η οικογένεια Μάες ανέλαβε τη ζυθοποιία και εισήγαγε σύγχρονες μεθόδους παραγωγής, διατηρώντας εκ παραλλήλου τις καταβολές αυτού του ιστορικού τόπου. Ολόκληρη η πόλη της Μπριζ, ένα από τα κυριότερα εμπορικά κέντρα της βόρειας Ευρώπης από τον 14ο μέχρι τον 16ο αιώνα, έχει διατηρήσει τα χαρακτηριστικά της παράδοσης αυτών των αιώνων. Η ιστορία της πόλης χρονολογείται από την πρώτη χριστιανική εποχή όταν ιδρύθηκε εδώ γαλατική – ρωμαϊκή αποικία. Περί το έτος 27 γερμανικού πληθυσμοί επιτέθηκαν στις πόλεις των φλαμανδικών ακτών, όμως οι Ρωμαίοι κατάφεραν να διατηρήσουν εκεί ένα φρούριο μέχρι τον 4ο αιώνα. Η πόλη συνέχισε να αναπτύσσεται και μέχρι το 650 είχε γίνει μια από τις πιο σημαντικές πόλεις στην περιοχή των φλαμανδικών ακτών. Σύντομα άρχισε να έχει εμπορικές σχέσεις με τη Σκανδιναβία. Κατά τον 9ο αιώνα η Μπριζ – η ονομασία της οποίας προέρχεται από την παλιά νορβηγική λέξη Μπρίγκια ή «τόπος απόβασης» - άρχισε να κόβει δικά της νομίσματα και δημιούργησε ένα καλά οργανωμένο κέντρο, το Μπουργκ. Η ανάπτυξη της όλης τοποθετείται περί τον 11ο αιώνα, οπότε άρχισε να εκτείνεται στις περιοχές που είναι γνωστές σήμερα σαν Στέενστρατ και Ούντε Μπουργκ έξω από την αρχική περιοχή. Στις δύο αυτές περιοχές βρίσκονται και οι δύο αρχαιότεροι ενοριακοί ναοί. Η Όνζε Λίβε Βρούβεκερκ ή «Ναός της Δέσποινάς μας», άρχισε να κατασκευάζεται το 1220 και χρειάστηκαν δύο αιώνες για να ολοκληρωθεί. Έχει λευκούς τοίχους και απλούς κίονες, σύμφωνα με τον μεσαιωνικό ρυθμό, ενώ τα διπλανά παρεκκλήσια που προστέθηκαν αργότερα είναι πλούσια διακοσμημένα σε ρυθμό μπαρόκ. Ο ναός στεγάζει ένα γλυπτό της Μαντόνας και του Βρέφους που φιλοτέχνησε ο Μιχαήλ Άγγελος στις αρχές του 16ου αιώνα. Το έργο αυτό, που αγόρασε Φλαμανδός έμπορος, είναι το μοναδικό του Μιχαήλ Αγγέλου που έφυγε από την Ιταλία στη διάρκεια της ζωής του καλλιτέχνη. Η εκκλησία Σιντ Σαλβατόρ, ο ναός του Αγίου Σωτήρα, κατασκευάστηκε την ίδια περίοδο και έγινε καθεδρικός το 1788. Αυτό το απλό κτίριο από κίτρινα τούβλα έχει τεράστιο εσωτερικό χώρο που είναι λιτός και απέριττος εκτός από πολύτιμες ταπετσαρίες από τις Βρυξέλλες και ένα βαρύτιμο εκκλησιαστικό όργανο του 17ου αιώνα. Κατά τον 13ο αιώνα η Φλάνδρα έγινε μια από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές της Ευρώπης, χάρη επίσης στη σπουδαιότητα της Μπριζ, η οποία προσείλκυε εμπόρους από ολόκληρη την Ευρώπη. Η πόλη εξήγαγε πολύτιμα μάλλινα υφάσματα και σύντομα δημιουργήθηκαν καταστήματα έργων τέχνης, ενώ Φλαμανδοί και Ιταλοί ίδρυσαν τις πρώτες τράπεζες της πόλης. Οι επιχειρήσεις άνθιζαν, όμως κατά τον 14ο αιώνα η Μπριζ σείστηκε από βίαιες ταραχές των κατώτερων τάξεων. Άρχισε πάλι να ακμάζει τον 150 αιώνα, οπότε άνθισε ο πολιτισμός και οι τέχνες με τη δημιουργία της φλαμανδικής σχολής ζωγραφικής. Ο θάνατος της βασίλισσας Μαρίας της Βουργουνδίας το 1482 και η ανάρρηση στον θρόνο του συζύγου της Μαξιμιλιανού της Αυστρίας, πυροδότησε επαναστάσεις που για μια ακόμη φορά οδήγησαν την πόλη στο χάος. Το 1600 η Μπριζ παρέδωσε τη σημαντική θέση της στην Αμβέρσα. Το εμπόριο συνεχίστηκε για πολλά χρόνια, αλλά είχε αρχίσει σταδιακά να φθίνει. Ξεπερασμένη τελείως από τη βιομηχανική επανάσταση, η Μπριζ κατάντησε να είναι η φτωχότερη πόλη του Βελγίου στα μέσα του 19ου αιώνα. Η μεσαιωνική πόλη βρίσκεται γύρω από το Μπουργκ (το πολιτικό και θρησκευτικό κέντρο) και από την τοποθεσία του Χέιλιγκ Μπλόεντ Μπασίλιεκ, του παρεκκλησίου του Αγίου Αίματος που φιλοξενεί ένα από τα πιο σπουδαία λείψανα της Ευρώπης. Διαιρείται σε δύο τομείς. Το παρεκκλήσιο του Αγίου Βασιλείου στο ισόγειο έχει μια τοξοειδή πλήμνη και είσοδο με πέτρινους κίονες, ενώ το παρεκκλήσιο του πρώτου ορόφου φιλοξενεί ένα αγγείο που λέγεται ότι περιέχει σταγόνες αίματος και ύδατος από το σώμα του Χριστού. Κοντά στην εκκλησία βρίσκεται το αρχαίο Ληξιαρχείο, η οικία του πρωθιερέα που κατασκευάστηκε τον 17ο αιώνα σε ρυθμό μπαρόκ και το Δημαρχείο που κατασκευάστηκε μεταξύ 1376 και 1420 και είναι ένα από τα παλαιότερα γοτθικά δημόσια κτίρια. Η πιο σημαντική πλατεία της Μπριζ υπήρξε πάντοτε η Μερκτ που περιβάλλεται από τις πολυτελείς οικίες των εμπόρων από τη χρυσή εποχή της πόλεως. Το παλιό νοσοκομείο του Αγίου Ιωάννη βρίσκεται στη Μάριαστραατ έξω από την Μπριζ. Κατασκευασμένο τον 13ο αιώνα, παρέμεινε ανοιχτό επί 600 περίπου χρόνια. Στον ναό του νοσοκομείου και στο παρακείμενο παρεκκλήσιο εκτίθενται 6 αριστουργήματα του ζωγράφου Χανς Μέμλινγκ. Υπάρχουν βεβαίως και άλλοι πίνακες στους θαλάμους του νοσοκομείου και φυσικά στο μουσείο Γκρόνιγκε, μαζί με έργα του Ροζιά φαν ντερ Βέιντεν, του Γιαν φαν Έικ, του Ιερώνυμου Μπος και του Πίτερ Μπρίγκελ του Νεότερου, που αποδεικνύουν ότι η Μπριζ ήταν επίσης μεγάλο κέντρο της καλλιτεχνικής Ευρώπης.
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «UNESCO – ΟΙ ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου